Auteur: <span>Redactie</span>

Vijf jaar na doorbraakplaat Muchacho de Luja (met het nog steeds hypnotiserend mooie Song For Zula) komt op 5 oktober met C’est La Vie een nieuw album van Phosphorescent uit. Matthew Houck, de man achter de bandnaam, verhuisde met z’n gezinnetje van New York naar Nashville en nam daar de nieuwe liedjes op. Eerste voorproefje ‘New Birth in New England’ smaakt zeker naar meer en brengt volgens de buren van Consequence Of Sound een “Vampire Weekend kwassa swagger” naar de “bright indie Americana affair” waar Phosphoresent om bekend staat. Heel fijn dit.

In 2012 namen we Delorentos voor het eerst waar, dankzij catchy single ‘Did We Ever Really Try‘ en debuutplaat Little Sparks. Daarna zijn we ze een beetje uit het oog verloren. Maar wat blijkt: dit jaar verscheen met True Surrender al de vijfde langspeler van de Ierse band. De plaat was “written, arranged, recorded, mixed and honed over a chaotic three year period of bilocation, the birth of children and a heightened level of personal and professional anxiety,” aldus het meegestuurde bio’tje over het moeizame opnameproces. Per e-mail vult gitarist / zanger Kieran McGuinnes aan: “We kinda struggled with moving away from the “indie-pop” format and into something more soulful, and we feel like we did it.” Prima single ‘Islands’ komt enigszins in de buurt van die wens, want indie-poppy blijft het. Maar dat is een luxe-probleem.

De uit Colorado afkomstige singer-songwriter Gregory Alan Isakov komt op 5 oktober met een gloednieuwe plaat: Evening Machines. Het is z’n eerste studioplaat sinds het in 2013 verschenen The Weatherman (met prachtliedje ‘Amsterdam‘). Over de nieuwe plaat vertelt Isakov:

“I’d work really hard into the night. A lot of times I would find myself in the light of all these VU meters and the tape machine glow, so that’s where the title came from. I recorded mostly at night, when I wasn’t working in the gardens. It doesn’t matter if it’s summer or winter, morning or afternoon, this music always feels like evening to me.”

Gregory Alan Isakov speelt op 27 november in Paradiso, Amsterdam.

Eerste single van de 24 augustus uitkomende nieuwe Interpol plaat Marauder. Wat moet je er over zeggen? Ouderwets goed, iets van die strekking. Genoeg geluld, volume op 11 (dat is eentje harder).

Altijd goed nieuws: een nieuw liedje van onze Canadese held Patrick Watson. Inspiratie achter ‘Melody Noir’ was “an incredible singer from Venezuela, Simon Diaz. I was so inspired by his music I had to write a tune. It’s a love song dedicated to the hole inside of you.”
Nieuw liedje = nieuwe plaat? Geen idee, maar dat zal wel, toch?
En voor in de agenda: 29 november speelt Watson in Paradiso, Amsterdam.

Nieuwste voorproefje van Hypoluxo’s nieuwe plaat Running On A Fence, die 21 september uitkomt. Dan is het ook bijna een jaar geleden dat deze band uit het nog altijd hippe Brooklyn debuteerde op Gobsmag. Bij de buren van Paste Magazine wordt “de altijd lastige tweede” al omschreven als “a mature-yet-eccentric collection of sophisticated indie rock”. We gaan het zien. Voor nu: Kentucky Smoke, y’all.