Auteur: <span>Jasper</span>

The Catherines zit verdraaid goed en doordacht in elkaar (7.9)
Gepubliceerd 11/05/2018 door

The Catherines zit verdraaid goed en doordacht in elkaar (7.9)

Liedjes met twee titels; daar houden wij wel van. En we vinden het ook tof dat een studio-projectje uit Hamburg zijn songs uitbrengt op Mondo Canapé Records, een redelijk obscuur Spaans label. En ook leuk; al die pop pareltjes worden binnen een avond opgenomen. Zo lang er wijn en sigaretten zijn. Good Golly Goo dus ook. Dat is eigenlijk nauwelijks te geloven want het zit verdraaid goed en doordacht in elkaar. Dit is indie pop zoals het bedoeld is. Denken we. Dit is The Catherines. Dit is Heiko Schneider.

En wat ook opvalt zijn de extreem geestige songtitles van ander werk. Zoals ‘Sorry, But Your Suicide Note Is Really Funny‘ en ‘Is Your BigMouth Girlfriend Really So Charming?‘ (jullie snappen de verwijzingen wel hè) en ‘If You’ll Come Back You’ll Know What’s In The Fridge‘. En wat ook opvalt is dat het allemaal prima klinkt. Een beetje vluchtige jaren ’60-pop met sprankelende gitaren. Waarom hoorden we niet eerder van The Catherines? Of zijn wij de enigen? Kan hoor. Het is namelijk niet dat Good Golly Goo nieuw is. Dit juweeltje stond al in 2017 op Bandcamp. Maar nu is daar dus het album waar ie op mag staan.

Naar eigen zeggen duurde het zo’n drie volle avonden om het album te schrijven en te produceren. En toch was Heiko bang dat de sound overgeproduceerd zou klinken … Dat is de juiste attitude, Heiko! Maar don’t worry. Good Golly Goo – I Never Thought That I Could Love Someone As Much As I Love You klinkt precies goed.

Nieuwe muziek

Teenage Fanclub The Beautiful South The Catherines The Housemartins

De balans van Blind Seagull (7.7)
Gepubliceerd 04/05/2018 door

De balans van Blind Seagull (7.7)

We zijn een tik te lui om het op te zoeken, maar is dit niet de eerste keer dat wij over een Russische band schrijven? Vast wel. Hoewel. Schrijven? We weten namelijk niks tot nauwelijks iets over Blind Seagull uit Kaliningrad. Dit zijn dus eigenlijk alleen woorden en dit is eigenlijk geen verhaal. We kunnen je wél vertellen dat de oblast Kaliningrad een Russische exclave is; omsloten door Polen en Litouwen. En dat het aan de Oostzee ligt. En dat het daar ongetwijfeld stikt van de zeemeeuwen. Maar wat heb je eraan?

Daarom hebben we extra ons best gedaan. We zijn toch een klein beetje over de band te weten gekomen; Balance is het nieuwe singletje en het verscheen niet lang nadat album Pressure (in februari) het licht zag. Het is volgens Bandcamp een liedje over vrede, harmonie en een koude lente. Er zijn volgens Bandcamp nog vier andere albums. Allemaal niet langer dan 20 minuten, volgens Bandcamp. Op Facebook noemen ze zichzelf post-punk, new wave en lo-fi. Ze zijn met zijn drieën. De muziek is best donker, vinden wij. Balance is best wel heel goed, zeg nou zelf.

Zo. Dat was het. Meer is er niet.

Kaliningrad heette trouwens tot 1946 Koningsbergen. Maar wat heb je eraan? Je had beter direct naar het puike liedje kunnen luisteren.

Nieuwe muziek

Blind Seagull Ian Curtis Stillwave

Gepubliceerd 02/05/2018 door

Jellephant zoekt afleiding

Bekijk deze video op YouTube.

En daarom schreef onze Arnhemse vriend Jelle Haagsma er een liedje over. TV is het eerste singletje van het nieuwe Jellephant album Skeletons (uit op 11 mei, feestje in de plaatselijke Brigant, GRATIS, komt allen) en het gaat over het ontsnappen aan dingen. Over tv kijken dus. Netflixen. Bingen. Even alles vergeten en doen alsof dat heel fijn is. Doen alsof het net zo fijn als dit liedje is. Want dat helpt.

Nieuwe muziek

Blackout van Ryan Pollie: wollig met hier en daar een steek (7.8)
Gepubliceerd 20/04/2018 door

Blackout van Ryan Pollie: wollig met hier en daar een steek (7.8)

En toen kwam Laurens op bezoek en dronken wij biertjes (van die lekkere blonde) in de tuin, want het was nog warm buiten en het bleef best lang licht en buurman Koos vindt altijd alles best, dus we bleven gewoon zitten, ook toen het donker werd. Veel te lang dus. Veel te drank dus. De volgende ochtend voelde zoals prachtnummer Blackout van Ryan Pollie klinkt: wollig met hier en daar een steek.

Ryan ken je misschien van Los Angeles Police Department. Onder die naam bracht hij met redelijk succes twee albums uit. Maar zijn nieuwe materiaal werd nogal beïnvloed door liedjesmakers uit de jaren ’70. En toen was het behoorlijk not done om je te verstoppen achter een bandnaam of een pseudoniem. Kwetsbaarheid kon je alleen tonen door jezelf te zijn. ‘I just found that really appealing – like I don’t have to be selling something, it’s just me.’

Blackout schreef Ryan de dag na een uit de hand gelopen verjaardag van een vriend. Het gaat dus over het noodzakelijkerwijs uitstellen van plannen en het berouwvol opbellen van vrienden. Het gaat over je vies voelen. Vol zelfmedelijden en spijt. ‘I think I need to call my friends and apologize. I’m feeling kinda gross.’ En het fijne is; Ryan zingt erover zonder stichtelijk woord. Zonder agenda. Gewoon. Zoals zo’n dag voelt. En dat herkennen wij maar al te goed.

Nieuwe muziek

Daniel Johnston Los Angeles Police Department Ryan Pollie

Air Waves gaat de strijd aan (7.7)
Gepubliceerd 13/04/2018 door

Air Waves gaat de strijd aan (7.7)

‘The doctor told her she had a fifteen to twenty percent chance. Her response was ‘I’m going to get this mother fucker’.’ De moeder van Nicole Schneit, frontvrouw van Air Waves (New York), vocht tegen kanker en deed dat met succes. En daarom schreef ze een strijdlied met dito muziek. Warrior is er voor iedereen die obstakels overwint. Warrior zegt: ‘Saddle up on your horse, get ready to go.’ Warrior zegt: kom op, we pakken deze moederneuker.

Een peptalk. Gegoten in jaren ’80 synths, omgeven door een spervuur aan koperwerk en hoekige gitaren. Het klinkt daardoor ietwat onheilspellend misschien, maar het werkt. Verdraaid, het werkt. Als een soort mantra. ‘You’re a warrior, you’re a warrior (you’re a warrior, you’re a warrior)’. Het is urgent en we beginnen het te geloven. Wij zijn een strijder. En een beetje angst is daar wel voor nodig.

Maar hoor jij het? Kevin Morby als backing vocal? Wij niet. Hij zingt net iets harder dan fluisterend, maar hij is het wel en dat maakt dit nummer natuurlijk nóg een stukje interessanter. En dat doet ook die prachtige hoes van het gelijknamige (derde) album waar Warrior op staat. Daarop zie je namelijk de vader van Nicole, met zijn racefiets en een gasmasker op, protesterend tijdens Earth Day in 1970.

Op dat nieuwe album heeft Nicole, zoals altijd eigenlijk, heel wat te vertellen. Over homoseksualiteit in het Amerika na 2016, de worsteling tussen identiteit en maatschappij en de voelbare angst in straten en huizen nu de wereld veranderd is. Blijf kalm zegt ze. Begin dus met het liedje Warrior. Want daarna kun je alles veel beter aan.

Nieuwe muziek

Airwaves Boards of Canada Moss Public Service Broadcasting

The San Sebastian is indrukwekkend mooi (7.9)
Gepubliceerd 06/04/2018 door

The San Sebastian is indrukwekkend mooi (7.9)

En toen gingen ze uit elkaar. Dan en Joel Crannitch stonden met hun band Leader Cheetah op het podium met Interpol en Dinosaur Jr. Ze werden kapot gedraaid op de belangrijkste Australische radiostations. Ze waren top of the bill op de grootste festivals. En toen gingen ze uit elkaar. Maar vier jaar later vonden de broers elkaar weer in de heuvels van Adelaide, op de plek waar ze eerder al de mooiste nummers schreven. Liedjes over het leven, over familie, oude vrienden en de omgeving waarin ze opgroeiden. Dat is als The San Sebastian niet veranderd. Gelukkig maar. Wildfire is namelijk indrukwekkend mooi.

Alt-country zeg je? Ja, misschien. Maar eigenlijk ook wel meer dan dat. Het is niet dat we verstand hebben van componeren (of van genres), maar dit klinkt toch wel verdraaid geweldig in zijn soort. De strijkers, de stem van Dan, de doeltreffende gitaarriffs: het zorgt ervoor dat Wildfire opstijgt. Zeg maar. Misschien dat producer Phil Ek (Fleet Foxes! Father John Misty! The Shins!) daar ook een hand in heeft gehad. Wildfire is in ieder geval één van de sterkste nummers die wij in lange tijd hebben gehoord in dit hokje. Wildfire is wellicht het pièce de résistance van de broertjes Crannitch.

En dan die tekst, die mooie tekst, die ons doet denken aan nummers van Grant Lee Buffalo. Het spreekt tot de verbeelding en laat je luisteren. Naar een waarschuwing. Want vandaag de dag kunnen daden en woorden zich verspreiden als een lopend vuurtje. Een gevaarlijk vuurtje. ‘Just set it alight, it goes on like wildfire’. De kans is groot dat dat met The San Sebastian ook gaat gebeuren.

Nieuwe muziek

Band Of Horses Grant Lee Buffalo Neil Young The San Sebastian

Sama Dams zegt het gewoon (8.1)
Gepubliceerd 30/03/2018 door

Sama Dams zegt het gewoon (8.1)

‘Alles gaat kapot,’ zei Dirk, onze cynische systeembeheerder. ‘En als het niet kapot is, volstaat opnieuw opstarten, meestal.’ Maar wij, romantici, weten dat het zo niet werkt. In het leven. In de liefde. Say It van Sama Dams gaat over een mislukte relatie en over het omgaan met de pijn en eenzaamheid als control-alt-delete niet meer werkt. Het nummer is donker als Dirk zijn gemoedstoestand. Het nummer is wanhopig als Dirk soms kan zijn.

Sam Adams (ja, Sama Dams, Sam Adams) klinkt getormenteerd. Maar uiteindelijk gaat het in Say It vooral om ‘being more honest about what we’re thinking and feeling.’ Want: ‘You don’t acknowledge it exists, and so by letting a small problem go, you allow it to grow.’ Dat zal onze Dirk niet zo snel gebeuren, denken wij.

Het is niet dat Sama Adams (Portland, Amerika) een nieuw bandje is. Het aankomende album is alweer het vierde sinds 2011. Maar een nummer als Say It was nog niet gemaakt. Ja, wij houden van orgel. Wij houden van strak drumwerk. Wij houden van het zwarte randje van verdriet. Wij houden een beetje van dingen die kapot gaan. Meer dan Dirk. Maar van hem houden we ook.

Nieuwe muziek

Editors. Kashmir Sama Dams The Twilight Sad

Holm is in ieder geval opwindend en vol energie (7.8)
Gepubliceerd 23/03/2018 door

Holm is in ieder geval opwindend en vol energie (7.8)

Beste mensen. Dit is Mikkel Holm-Silkjær. Hij is Deens. En Mikkel kan bijna alles. Mikkel is net LEGO. Heel veelzijdig. En pas 23. Hij schrijft op, neemt op, treedt op. Dat deed ie voor kort vaak met anderen. Met bands als Yung, Brooch, Tears en Happy Hookers for Jesus bijvoorbeeld. Maar Holm, dat is Mikkel alleen. Dat is zijn nieuwste project en Hope is een van de vier lekkere, vreemde, explosieve songs op zijn debuut-ep Dabbled.

Yung was natuurlijk ook al een heel fijn bandje. Neem het liedje Pills. Neem het liedje Uncombed Hair. Brooch was ook behoorlijk tof. Dat was een samenwerking tussen Mikkel en Ben Stidworthy van Ought (en die band hadden we graag genoemd als ‘sounds like’, maar die band is natuurlijk niet Deens en dan zou het hele idee van ‘al wat lekker én vreemd is komt uit Denemarken tegenwoordig’ natuurlijk nergens op slaan).

Maar als Holm gaat Mikkel nog iets dieper. Met een wat meer open geluid. Maar wij lullen vaak ook maar wat. Hope is in ieder geval opwindend en vol energie. Het jangles, is twanging en ook sparkling en epiphanic. Zoals gezegd; wij lullen ook maar wat. Want veel meer weten we niet over Mikkel. Dus besparen we jou en ons verder de moeite. Toe. Klik play. Luister.

Nieuwe muziek

Holm Iceage Yung