Auteur: <span>Jasper</span>

Dat bands meevaren over de woelige baren die bands als IDLES en Fontaines D.C. achterlaten, is natuurlijk alleen maar toe te juichen. Ook Scrounge mogen we in de slipstream gooien, met puntige, rammelende, korte liedjes die uitblinken in scherpte. Zoals This Summer’s Been Lethal.

Het duo (Lucy en Luke) uit London staat wellicht nog aan het begin; maar ook dat is lekker en verfrissend. De stap naar donkere soundscapes met venijn, isolement en onbegrip kan dus nog gezet worden. Voor nu een stormachtig liedje over de schrale, dodelijke Europese zomers tijdens corona.

Nieuwe muziek

En zo is oktober 2021 plots een stuk interessanter geworden dankzij de New Yorkse indie rock scene. Want we zijn nu een dwars, doch swingend album van Parquet Courts én een hoogstaand rammelende plaat van Loose Buttons rijker. Die laatste is het tweede album van de band en had Joe Reinhart (Hop Along) als producer. Luttele dagen geleden werd title track What’s On Outside gedropt; een pakkend, doordenderend nummer met zwierende gitaren en de juiste hoeveelheid afwisseling. Knap werk. Loose Buttons heeft een verdraaid goed recept gevonden.

Nieuwe muziek

Even leek dreampop net zo groot als elk andere kortstondig populaire muziekstroming te worden. Hoops deinde (met verdraaid goed songs als Rules en Cool 2) lekker mee met de opleving die rond 2008 begon. Zo ook Beach House, Real Estate en The Radio Dept bijvoorbeeld.

Maar bij Hoops ging het nimmer van een leien dakje. In 2018 nam de band al een pauze voor onbepaalde tijd en twee jaar later wordt het bijltje er definitief bij neergegooid, nadat een voormalig bandlid van seksueel misbruik werd beschuldigd. En zo eindigde al snel wat ooit als soloproject van frontman Drew Auscherman was begonnen: nog voordat debuutalbum ‘Halo’ het licht zag bovendien.

Het werd stil rond Drew. Maar plots verscheen een paar weken geleden, op zijn Soundcloud-account waar hij zich Andrew Todd noemt, een prachtige ‘unfinished demo’: I Can’t Even Look At You. Zonder boodschap. Zonder uitleg. Met alleen de tekst:

Did everything that I shouldn’t do
No I can’t even look at you
He’s everything that I couldn’t be
No you don’t want to look at me

Nieuwe muziek

Mount Forel (Londen) is een wereldband. Misschien (nog) niet qua statuur, maar dan toch qua samenstelling; USA, GBR, JPN en NZL. Een olympische finale is er niets bij. En het debuutalbum Small Worlds is zelfs nog internationaler dan dat. Elba is de tweede single van die eerste langspeler en bijkans net zo betoverend als het eiland.

De psychedelische gitaren klinken als een wazige luchtspiegeling als Elba van conservatieve woestijnrock over gaat in een progressieve postrock. Het begint belegen, het eindigt in een heerlijke kakafonie.

 

Nieuwe muziek

Phoebe Bridgers zegt dat Marlon het charisma heeft van een ‘old school rock frontman’ en de soulvolle pen van een ‘seventies troubadour.’ Daar zijn we het mee eens. Marlon Rabenreither (Gold Star, Los Angeles) is Neil Young en Bob Dylan ineen. En dat wisten we al sinds 2017, toen Come With Me onvolprezen op Gobsmag verscheen.

Surrender is anders. Marlon is, zeg maar, een decennium opgeschoven sinds Come With Me. Dat klinkt als een keuze die alleen slecht kan uitpakken. Maar het tegenovergestelde is waar. Dat dankt Marlon aan zijn stem en zijn gitaar. En wat vooral helpt; Surrender is de uitkomst van twintig uur dromen in een hotelkamer.

I spent twenty hours in a hotel room in Memphis dreaming about
How it was when we were kids

 

Nieuwe muziek

Joseph Salusbury (Joseph of Mercury) is wat bepaalde iemanden een ‘crooner’ noemt; zijn zachte, lage stem voldoen aan die kwalificatie. Maar de Canadees (uit Toronto) blijft weg bij al te zoete sentimenten. Sterker nog; Pretty Blonde Boy mag dan klinken als glazuur, het is in werkelijkheid rauw van verlies. Het gaat over Dakota Luke Kavanagh, Dmytro Stefaniv en andere vrienden die ten onder gingen aan heroïne en fentanyl. Het is een hartverscheurende liefdesverklaring en een herinnering in één.

There are those you’ll only know for a short time, but bright lights burn faster

https://youtu.be/NDXM0TQ5dbQ

 

Nieuwe muziek

Een sterfelijke blik op de liefde. Dat is wat De Facto is, volgens Melbourne-trio HighSchool. ‘It presents relationships as being temporary and expected’, zeggen Lilli, Luke en Rory. En dat vertellen ze aan de hand van stuwende beats, een zompige bass en aanstekelijke synths. Meer New Order-achtig dan dit ga je ze niet meer vinden tegenwoordig. Dat is jammer, maar gelukkig komt het debuut ep-tje van deze talentvolle band eraan.

Well, it’s the love that nеver dies (She said she likes it)

 

Nieuwe muziek

Valse bescheidenheid siert niet. En daarom beweren Florian Pichlbauer, Fridolin Krenn en Leo Mitterer dat hun band, The Kronskies, verder gaat met waar Arctic Monkeys rond 2000 mee begonnen is. Maar dan wel met een eigen sound, zeggen ze. Geen britpop-gedoe, zeggen ze, geen kopie. Gewoon poprock uit Oostenrijk (Graz), geschreven door een concertpianist (Florian).

Wat ons opvalt in het catchy Friends or Foes? Die vette, lekkere bass. En dat is soms al meer dan voldoende.

Nieuwe muziek