Auteur: <span>Harm</span>

Binnenkort verschijnt met Kiss Fight Dance een nieuw EP van de Eindhovense band Trip To Dover. Single Lifelong Lovesong is al een tijdje uit, maar nog altijd belachelijk catchy.

Eindhoven dus, maar toch niet helemaal. Trip To Dover werd namelijk opgericht in het nog altijd Britse Brighton door de inmiddels met elkaar getrouwde Olga (zangeres/gitariste) en Johannes Taal (toetsenist). Ze brachten daar twee EP’tjes en een langspeler uit, maar staken daarna met de verhuiswagen het kanaal weer over.

Nieuwe EP Kiss Fight Dance is geschreven in de nasleep van Trip to Dover’s terugkeer naar Nederland, vanwege het verlies van drie naaste familieleden aan kanker. De titel staat dan ook voor verschillende manieren om met tegenslagen en het leven in het algemeen om te gaan.

Inmiddels heeft Trip To Dover de halve wereld al gezien, van Duitsland en Groot-Brittannië tot de Verenigde Staten. En ook nu weer staat er een flinke tour gepland door binnen en buitenland. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat het nieuwe EP’tje in maar liefst drie plaatsen wordt gepresenteerd: Hamburg, Brighton en natuurlijk Eindhoven (28/11).


Nieuwe muziek

Het gaat goed met de Britse zusjes Emily, Jessica en Camilla die als The Staves steeds meer muziekharten veroveren. Nieuw album If I Was komt er aan, EP’tje Blood I Bled maakt ons nu al lekker.

The Staves klinkt behoorlijk Amerikaans (denk aan Joni Mitchel en Crosby, Stills & Nash), maar toch komen de dames uit Engeland. In 2012 maakten ze al indruk met debuutalbum Dead & Born & Grown. Het leverde ze voorprogramma’s op bij Bon Iver, Civil Wars én eigen optredens op festivals als Glastonbury en ons “eigen” Into The Great Wide Open.

Over Bon Iver gesproken: Justin Vernon was zo onder de indruk van zijn voorprogramma, dat hij met alle liefde de producer wou worden van het in januari verschijnende nieuwe album If I Was. Hij nodigde The Staves uit in z’n afgelegen studio in Wisconsin en wist dat het goed was:

Maar op dat album moeten we dus nog even wachten. Als warmhoudertje hebben we gelukkig al wel de eveneens door Justin Vernon geproduceerde EP Blood I Bled. Daarop drie topliedjes waaronder de geweldige titeltrack:

The Staves doen het voorprogramma van Angus & Julia Stone in de Heineken Music Hall op woensdag 26 november

Nieuwe muziek

Net uit: het EP’tje Sing For Your Love van Zweedse indie-soul-man, songwriter en producer Samson For President. De titeltrack is op single gegooid en mag er zijn.

Het EP’tje is de opvolger van zijn in 2012 verschenen debuutalbum Papa’s Old Piano, dat volgens het ons toegestuurde persbericht in het thuisland zeer goed ontvangen werd. Daar in Zweden wordt Samson For President ook gezien als een van de beste live-acts die het land rijk is, meldt het bericht.

Iets verderop lezen we dat Samson For President echter op een andere manier de harten van het Zweedse muziekpubliek wist te veroveren: “Nationale faam verwierf Samson For President door het openlijk afwijzen van een gouden ticket voor de Zweedse versie van American Idol.”

Hoe dan ook, in het voorjaar van 2015 komt Samson For President naar Nederland voor een clubtour. Ook verschijnt dan een tweede langspeler. Tot die tijd vermaken wij ons wel met dit ep’tje.

http://youtu.be/G7CMyBvzrKQ

Nieuwe muziek

Vorige week tipten we je al de band City Reign uit Manchester, deze week doen we er nog eentje uit die prachtige muziekstad: The Slow Show. Met Dresden hebben ze een wonderschone single uit.

Ze omschrijven hun eigen sound als “American folk rock but with a distinctive Northern English touch” en dat is spot on. En wij horen The National, heel erg zelfs, bijvoorbeeld in het prachtliedje God Only Knows van het mooie Brother EP’tje uit 2012. En die bandnaam, komt die van een van onze favoriete liedjes van The National?

Hoe dan ook, zelf gooien ze ook nog “classic artists like Neil Young, Tom Waits & Bob Dylan” in de grote blender van eeuwige inspiratie. Mag allemaal, het resultaat is even schitterend.

In het thuisland rolt het balletje sinds dat EP’tje van twee jaar geleden al een klein beetje in de goede richting. Zo mocht The Slow Show op BBC Radio 2 het voorprogramma van Elbow doen tijdens het radioprogramma In Session show. Presentatrice Jo Whiley sloeg met twee woorden de spijker op z’n kop: “Just beautiful.”

Mooi dan ook om te horen dat The Slow Show gisteren bevestigd werd voor het Eurosonic / Noorderslag festival in januari. Langzaam maar zeker gaat het dan eindelijk voor ze gebeuren.

Nieuwe muziek

In 2010 was ze de zangeres van het succesvolle Groove Armada, inmiddels gaat ze al een tijdje solo: Rebecca Jones a.k.a. Saint Saviour. Volgende week brengt ze met In The Seams een nieuw album uit en single Let It Go is wonderschoon.

In The Seams is geproduceerd door Bill Ryder Jones, voormalig gitarist van The Coral. Hij heeft de opvolger van solo debuut Union (2012) een nieuwe richting ingestuurd. De electro-pop is ingeruild voor dromerige, verdrietige piano-liedjes.

Een belangrijke rol is weggelegd voor het Manchester Camerata Orchestra, dat met hun strijkers elke steen kippenvel kan geven. Of zoals ze bij de buren van Quietus zeggen: “…something that hangs so beautiful and heavy, that it’ll crush you like a planet falling.”

Gelukkig gaat dit weekend de wintertijd in.

I’m a sinner cos I’m led by vanity
Someone come and save my soul
Say the word and I will take you down with me
Somewhere we can both grow old

Nieuwe muziek

Manchester: sinds jaar en dag de stad van de beter gitaarbands. We noemen er nu gewoon heel snel drie uit ons hoofd: Joy Division, The Smiths en Oasis. Nog lang niet van die orde, maar al wel heel tof: City Reign.

Uw Gobsmag-redacteur, een onvervalste Britpopliefhebber, houdt het viertal al een tijdje in de gaten. Het was debuutsingle Making Plans die de radar aanzette in 2010. Een EP’tje volgde in 2011 (Numbers For Street Names) en twee jaar later met Another Step de eerste langspeler. En dat alles in eigen beheer. Indie is in dit geval dus écht independent. Kun je alleen maar respect voor hebben.

Waar het vroegere werk zowel qua opnamegeluid en songkwaliteit charmant rammelt, zijn de dit jaar verschenen singles When You Got It All en Disappear zonder twijfel het beste wat de band ooit gemaakt heeft. Nog altijd zonder platenmaatschappij, maar lerend van elke dag in de studio en goed kijkend naar hun voorbeelden wil City Reign maar één ding en dat is beter worden. Elk nieuwe liedje moet het beste zijn wat ze ooit hebben gemaakt. En het lijkt te werken. Want niet alleen Gobsmag is enthousiast, ook BBC Radio 6 draait inmiddels regelmatig een liedje van City Reign. Hoogste tijd om aan te haken, mensen.

Nieuwe muziek

Eind november komt dan eindelijk het debuutalbum van de Deense psychedelische punkband The Wands uit: The Dawn. Single The Sound Of The Machine noemen we hier op de redactie een Rivella-plaat: een beetje vreemd, maar wel lekker.

The Wands is een van de voornaamste bands in de bloeiende punk- en psychscene van Kopenhagen. Opgericht in 2011 door kernleden en jeugdvrienden Christian Skibdal en Mads Gras bracht het tweetal een jaar later de eerste EP Hello I Know The Blow You Grow Is Magic uit met vijf rauwe nummers gedrenkt in trage, psychedelische reverb, echo en kraaiende vocalen die recht uit de garage komen.

De jaren ’60 zijn goed hoorbaar in de sound van The Wands. “We’re both influenced by all kinds of music but we are especially into 60’s stuff,” bevestigt zanger Christian Skibdal bij onze psychedelische buren. “Our main influences are probably The Beatles, The Rolling Stones, The Doors, Jimi Hendrix, etcetera. I could easily mention something more exotic but these are important; you can’t be a rock band if you don’t dig Jimi.”

Afgelopen jaar stonden ze al op Eurosonic en volgende maand komen ze terug voor een uitvoerige tour door Nederland met op 30 november een show in Utrecht (ACU), 3 december in Amsterdam (Paradiso), 4 december in Den Bosch (W2) en 6 december in Den Haag (Supermarkt). Dit zijn de tips, dude.


Nieuwe muziek

Uit Stockholm komt Barbarisms. Ze hebben net een titelloos debuutalbum uit en Easier All The Time is de nieuwste single.

Het is een interessant album met typische Amerikaanse lo-fi, “slackerige” gitaarliedjes die je oren doen spitsen. Soms al bij de titel (Macaulay Culkin on Pizza), soms pas na het refrein (“There will always be one more dick to suck” in het uitstekende Backwards Falkconer #2).

Barbarisms opereert dus vanuit Stockholm, maar draait “gewoon” om een Amerikaan: songwriter Nicholas Faraone. Via Parijs belandde hij in de Zweedse stad en daar ontmoette hij Tom Skantze en Robin Af Ekenstam: Barbarisms was geboren.

Afgelopen maand verscheen het debuutalbum dat in Amerika en Engeland langzaam positieve reviews aan het verzamelen is. Tip van de Gobsmag redactie: ze hebben op moment van schrijven nog maar 327 Facebook fans, dus je kunt nog geweldig de early adopter uithangen…

httpv://www.youtube.com/watch?v=—BWs_sK5g

Nieuwe muziek