Auteur: <span>Harm</span>

Al redelijk buzzing: het uit Amerika afkomstige The Lemon Twigs, Hun net uitgekomen debuutplaat Do Hollywood is lovend ontvangen en single / albumopener I Wanna Prove To You laat meteen horen waarom dit zo’n interessante band.

Luister naar dat liedje en je begrijpt dat de broertjes Brian en Mike D’Addario veel liefde koesteren voor de psychedelische kant van de jaren ’60 muziek . We horen in I Wanna Prove To You echo’s van giganten als The Beatles (vocaal komt het zelfs in de buurt van Paul McCartney, David Bowie en The Beach Boys.

Iets dichterbij huis is de invloed van Foxygen. Man achter die band, Jonathan Rado, is niet geheel ontoevallig ook de producer van Do Hollywood.In een fijn interview bij 3Voor12 lezen we dat The Lemon Twigs hem gewoon via Twitter hebben benaderd. Over het opnameproces vertelt Brian: “We hebben twaalf dagen met Rado in de studio gezeten. Toen ik daarna thuis kwam, dacht ik bij mezelf: dit is het mooiste dat ik ooit heb meegemaakt.”

En dat hoor je ook op Do Hollywood. Op het eerste gehoor een gekke plaat wellicht, maar als het kwartje valt, valt-ie hard.

Nieuwe muziek

Hier bij Gobsmag sloeg de radar snoeihard aan bij het Engelse bandje Marsicans. In het thuisland gaan ze al lekker met veel airplay (oa op BBC Radio 1), een volgepakt tourschema en -noem het de kers- een optreden op het Glastonbury festival. Fijne feiten, die gelukkig onderstreept worden met waar het omdraait: goede liedjes. Morgen verschijnt hier in Nederland officieel hun debuut EP Absence, maar Gobsmag zou Gobsmag niet zijn als je ‘m nu al exclusief bij ons kunt luisteren.

Nieuwe muziek

Begin 2014 vroegen we het ons op Gobsmag serieus af: gaat het nu dan eindelijk gebeuren voor de Amerikaanse band White Denim? Dan gebeurde het dus niet. Beetje raar, want Corsicana Lemonade is nog altijd een topplaat. En jawel, de in maart uitgekomen langspeler Stiff doet ons ook weer juichen. Maar we hebben geleerd: over de toekomst houden we ons stil.

Overigens was het vorig jaar bijna over met White Denim. De band uit Austin had serieuze personeelsproblemen: zowel de drummer als de gitarist verlieten het schip. Frontman James Petralli vond het echter te vroeg voor het gooien van de handdoeken en ging op zoek naar nieuwe bandleden. Met succes, en met deze nieuwe formatie werd Stiff opgenomen. Petralli over deze periode:

I wanted to treat this like a debut record. The band’s still called White Denim and it is because that’s what we’re calling it, essentially, but I definitely felt like we needed to go back-to-basics. It was like we write the tunes, rehearse them for a week or two weeks – we didn’t do a lot pre-production – then just bang it out. It was the first time to go in with a producer from the beginning of a record and finish with a producer as well.

Hoogtepunten genoeg wat ons betreft: Real Deal Momma (zou een Black Keys hit kunnen zijn) of het swingende soul/blues-achtige Ha Ha Ha Ha (Yeah). Favorietje is Take It Easy (Ever After Lasting Love) waarop even wat gas wordt teruggenomen (en die sfeervolle outro, zou dat een knipoog zijn naar Albatross van Pink Floyd?).


Nieuwe muziek

Man achter Pictish Trail is Johnny Lynch. De Schot maakte onder die naam inmiddels al zeven platen, de laatste verscheen begin september: Future Echoes. Single Dead Connections kun je per direct slepen naar een van je playlists.

Zeven albums dus al uit, maar deze nieuwe zou je zijn beste worp tot nu toe kunnen noemen. Zo’n plaat waarmee ineens “dingen” zouden kunnen gaan gebeuren. Waar dat dan aan ligt? Goede liedjes uiteraard, zoals deze single, maar ook het dromerige Rhombuse en het geweldige Far Gone (Don’t Leave). Future Echoes klinkt ook iets toegankelijker dan haar voorgangers, iets meer focus. Maar nog altijd is er wel die heerlijke gekte, het wazige, een soort van roes. Fascinerend dus.


Nieuwe muziek

Vorige maand verscheen met Everything is Burning een nieuwe plaat van IAMX, het donkere, 80’s industrial, synthpop project van Chris Corner. Of beter gezegd: een mini-album, als aanvulling (“Addendum”) op de in 2015 verschenen langspeler Metanoia. Naast zeven liedjes, bevat Everything is Burning dan ook zeven remixes (door oa Gary Numan) van Metanoia.

Afijn, hier op Gobsmag vinden we IAMX dus bijzonder interessant. Fijn dan ook dat aan ons gevraagd werd of we de gloednieuwe videoclip The Void in Nederland willen primeuren. Daar hoefden we niet lang over na te denken. Ook omdat The Void een bijzonder liedje is, zoals Corner vertelt:

The Void represents the end of an era. The completion of my own personal transformation after a 2 year battle with depression and chronic insomnia. It’s an addendum to the album Metanoia. The video is a fusion or a mashup of all the IAMX videos during this period. Some shot and directed by me, some by others.

I see it as a celebration of my own private victory, my new found inner strength and also a symbol to my audience or anybody searching that life is extraordinary and happiness is conquerable. I’ve spent years putting together abstract visuals for our multimedia stage shows so I felt the video could also reflect this. There is no mind numbingly banal narrative, just a throbbing collage of transient images. The way my reality is and the way I love it.

IAMX live zien: 3 december 2016 in Tivoli de Helling, Utrecht.

Nieuwe muziek

Vijf jaar na het fijne debuut Everything Touching komt de Britse band Tall Ships op 17 februari eindelijk met een opvolger: Impressions. Eerste single is Meditations On Loss.

In die vijf jaar heeft het trio uit Brighton wel een goede slag geslagen: ze zijn overgestapt van klein label Big Scary Monsters naar het bekendere Fatcat Records, thuis van prima bands als Frightened Rabbit, The Twilight Sad, Animal Collective, Sigur Ros en We Were Promised Jetpacks.

Nieuwe plaat Impressions heeft de band zelf opgenomen en zelf geproduceerd. “It’s the sound of the four of us getting together when our lives would allow; a product of everything we’ve experienced over the past few years and a kick back against it,” vertellen ze op hun Facebookpagina. En die ervaringen kunnen heel zwaar zijn, lezen we verder: “Like everyone, we’ve lost loved ones, suffered ill health, battled peaks and troughs both emotionally and financially – all these universal human experiences have been distilled into the record and the title reflects the impressions that these knocks, blows and pressures leave upon us.”

Single Meditations On Loss past daar dan goed in. De videoclip probeert “the sprint from birth to death and the constant questioning of what we’re running from, for or to” te vangen. Om over na te denken.


Nieuwe muziek

Snowblink, bestaande uit Daniela Gesundheit en Dan Goldman, is al een tijdje bezig. Zes platen hebben ze nu al uit, de eerste in 2005. “One of the most compelling new voices on the Canadian scene,” werden ze toen genoemd. Hun nieuwste worp, Returning Current, zal ongetwijfeld voor nieuwe zieltjes zorgen. Luister alleen al naar single How Now, dat is er eentje om bij weg te dromen.

Gesundheit en Goldman legden de lat hoog voor deze nieuwe plaat. Niks werd aan het toeval overgelaten, lezen we: “The band approached each song singularly – here a full band live off the floor in a winter cabin, here a painstaking half­-year-­long process of revision, here a drum sample from years ago mixed with dozens of layers of analog synths and vocals.”

Het resulteerde in een collectie van intieme liedjes. Liedjes die, zo zeggen ze, ook bij de luisteraar misschien tijd nodig hebben. Of in ieder geval niet gehaast geluisterd moeten worden. Geef jezelf de tijd om ze een plekje te geven. En geloof ons, het is de moeite waard.


Nieuwe muziek

Grappig: bij een eerste luisterbeurt van City Club, het vijfde album van de inmiddels sterk opkomende Amerikaanse band The Growlers, dachten we vaak aan The Strokes. Dat gitaartje, die manier van zingen. Waarom grappig? Niet veel later ontdekten we dat de plaat is verschenen op Cult Records, het labelt van Strokes zanger Julian Casablancas, die ook nog eens achter de knoppen zat.

Casablancas is dus fan. Tegenover Vice zegt hij dingen die met een sticker op de hoes kan:

The Growlers may be the most interesting band in the world, certainly one of the coolest. Nor gypsy, nor goth, nor surfer, nor punk, yet somehow all of them.

Moeten we verder nog wat vermelden over The Growlers? Misschien dat we The Good Advice al eens misschien wel het mooiste liedje van 2014 hebben genoemd. En dat ze 14 november in Amsterdam spelen. En dat je nu maar gewoon moet luisteren. Ook zo’n goed advies.


Nieuwe muziek