Auteur: <span>Harm</span>

Begreep er niet zoveel van, zat nog tot m’n oren in de rechttoe rechtaan gitaarbandjes. Was ergens in 2005 en de debuutalbums van Maximo Park, The Killers, Kaiser Chiefs en Bloc Party sierden mijn cd verzameling.

Van een stagiaire, ik werkte in de verzekeringsbranche, kreeg ik een kopietje van een album uit 2002. Er waren weinig dingen waar we over konden praten, maar met nieuwe muziek als gespreksonderwerp wisten we handig ongemakkelijke stiltes te vermijden.

Hij zei: ‘Yoshimi Battles the Pink Robots is een topplaat. Luister het.’

Gobsmag gemijmer

Een jaar geleden schreven we behoorlijk enthousiast over liedje ‘Edge Of Town’ van het Australische Middle Kids. Die band ging meteen op de “in de gaten blijven houden”-lijst en zie hier, er is nieuws: in mei 2018 wordt dan eindelijk een debuutalbum gedropt: Lost Friends. Als voorproefje krijgen we nu al nieuwe single ‘Mistake‘.

Met de support zit het wel goed. Na een succesvol EP’tje en voorprogramma’s bij Ryan Adams en Cold War Kids, stond platenmaatschappij Domino op de stoep. Dat belooft wat voor het debuutalbum, zeker als we in een persbericht lezen dat Lost Friends wonderschoon is en tegelijkertijd “a strange brew of skittering tempos, melodies that suddenly shift from major to minor chords, and rhythmic interludes that set the band apart from its peers”.

Afijn, goed in de gaten houden dus.

Nieuwe muziek

Hinds, ons favoriete ramnmelbandje uit Spanje, komt in april met een nieuw album: I Don’t Run. Eerste single is het vertrouwd voelende New For You.

I Don’t Run is opvolger van het succesvolle debuut Leave Me Alone. En waar die plaat vol staat met “party anthems”, gaat het nieuwe album meer over de “struggles” in het leven. Noem het persoonlijke groei. “We loved making this album,” zegt gitariste / co-zangeres Ana Perrote. “We knew what we wanted and we have what we wanted. This is a new start for us and we’re fucking ready.”

Nieuwe muziek

Het Britse Get Cape. Wear Cape. Fly vliegt al een tijdje mee. Met Young Adult verscheen eind vorige week een gloednieuwe plaat.

Dat album verraste ons. Niet alleen vanwege het feit dat we vergeten waren dat GCWCF nog bestaat, maar ook vanwege de prima liedjes. Zeker geen kandidaat voor “best of 2018”, maar we hebben -laten we het voorzichtig zeggen- de laatste jaren weleens slechtere liedjes van hem gehoord. Wat meteen opvalt: de folktronic is ingeruild voor een meer traditionele singer/songwritergeluid. Nieuwe tracks als ‘What Haves’ en ‘DNA’ liggen prima in het gehoor.


(Nog even over vroeger. Als je nou nooit van Get Cape. Wear Cape. Fly heb gehoord, pak dan even z’n debuut erbij: The Chronicles of a Bohemian Teenager. Een plaat die hij nooit meer zal maken. En een plaat die waarschijnlijk ook meer in die tijd (2006) past dan in de huidige. Een jonge singer/songwriter met veel te zeggen. Soms met heel veel woorden (de titeltrack bijvoorbeeld), soms samen met een tijdgenootje (Better Things, met Kate Nash). Melodieus, beetje electronica, paar blazertjes: kapot gedraaid in die tijd.)

Nieuwe muziek

Hot Dreams komt uit Londen en begint met drie singles al aardig naam te maken aan die kant van de Noordzee. ‘Another Night’ is de meest recente en gaat over “acceptance that friends are like any other serious relationship, and experiences ups and downs,” aldus bandlid Cameron Fyall bij de buren van DIY. “If the good times mean enough to you, then it’s worth holding onto.”

Het liedje staat op een binnenkort verschijnend debuut EP’tje. Veel meer is er eigenlijk niet te vertellen, dus hier komt de punt.


Nieuwe muziek

Uit Montreal, Canada: Jackson MacIntosh. Begin maart verschijnt met My Dark Side zijn debuutplaat, eerste single Lulu heeft ons al helemaal betoverd.

Het liedje ging in premiere bij FADER, die treffend schreven: “MacIntosh knows how to craft an intimate atmosphere.” Vanaf de eerste tonen (een dwarsfluit?) zit je vol in de psychedelische muziek van de jaren ’60. Vervolgens de zweverige stem van MacIntosh, met de nodige echo in je beide oren. Gitaarsolootje, synthesizertje erij en we zijn los van de grond.

Helemaal uit het niets, komt MacIntosh niet. Je kunt ‘m kennen als de bassist van indiepopband TOPS en als frontman van Agony. Daarnaast was hij ook werkzaam voor de laatste twee platen van de band Homeshake én deed hij projecten met Drugdealer uit Los Angeles en Bernardino Femminielli. Maar het lijkt erop dat hij met deze aankomende debuutplaat veel meer naam gaat maken…


Nieuwe muziek

Over een maandje of twee komt de Amerikaanse Lucy Dacus met een nieuwe plaat: Historian. Eerste single ‘Night Shift‘ is meteen een kneiter. (Of zoals de legendarische Bob Boilen van NPR zegt: “Lucy Dacus ‘Night Shift’ Will Be One Of 2018’s Great Songs.”)

Historian is de opvolger van het goed ontvangen No Burden, haar in 2016 verschenen debuut op het kwaliteitslabel Matador (oa. Kurt Vile, Car Seat Headrest, Interpol, Belle & Sebastian). Op het nieuwe album, zo vertelt het label, schuwt Lucy de grote vragen niet. “It’s a record full of bracing realizations, tearful declarations and moments of hard-won peace, expressed in lyrics that feel destined for countless yearbook quotes and first tattoos.”

‘Night Shift’ gaat over een verse break-up en hoe ze probeert haar ex te ontlopen. Goeie eerste zin ook: “The first time I tasted somebody else’s spit, I had a coughing fit.” Heb je meteen onze aandacht. Het liedje begint ijskoud, maar langzaam neemt de spanning toe. Als na 4 minuten een extra laag gitaren erbij komt is het klaar: weet je wat, ik neem die nachtdienst wel als dat betekent dat ik je niet kan tegenkomen.


Nieuwe muziek

Nieuwe muziek