Wow! Dat was onze eerste, niet bijster originele, reactie na het horen van The Light van Sam Pace and the Gilded Grit. Wat een pure energie van deze mannen uit Austin. Bluesy, soulful en rockend. En kennen jullie Sean Rowe nog (en dan vooral z’n stem)? Voorlopig is liedje The Light standalone, een nieuwe plaat is hopelijk onderweg.
Auteur: <span>Bas</span>
Terry Blade, dat klinkt als een bluesman uit het Zuiden van Amerika. En toegegeven, nummer Won’t Be Around is zeker bluesy. Heeft ook wel wat weg van Tracy Chapman, Hozier of Benjamin Clementine. Of iets daartussenin. Anyway, we raden het van harte aan om naar deze man uit Chicago te luisteren,
Gaandeweg liedje Lonely Son van Waves_On_Waves samen met het Zweedse Sonic Shades of Blue krijgen we het idee dat we het liedje kennen. Misschien van de Top 2000. Dat kan natuurlijk niet, maar geeft wel aan dat de band een vertrouwd en sterk geluid neerzet. Southern Rock met een gritty mondharmonica. Yeah!
Bij het lezen van de introductie van Hippies and Cowboys “a brand new band of outlaws from Nashville“, waren we natuurlijk direct enthousiast. En terecht, zo bleek. Want liedje Bing Bang Boom is heerlijk country! Met een vleugje southern rock. Perfecte combinatie! Ook interessant, de bandleden delen een liefde voor klassieke soul zoals Sam and Dave en Otis Redding. Horen we niet direct terug, maar wat geeft het.
Klaar voor je wekelijkse portie Americana / Country? Alex Teller met liedje Broke Nose Jack is het beluisteren waard als je het ons vraagt. Klassieke story-telling zoals je dat ook kent van Kris Kristofferson, Townes van Zandt en Gram Parsons. Mocht je wat dingen herkennen in de tekst, dat kan kloppen. Broken Nose Jack is namelijk een antwoord op liedje Wild Bill Hickok van Colter Wall.
De mannen van het Amerikaanse Spyderhuff kennen elkaar uit Detroit. Inmiddels is het een remote recording band, aangezien de bandleden zijn uitgewaaid over Amerika. Dat hoeft de pret echter niet te drukken, getuige single The Mirror. Verwacht een geluid dat het midden houdt tussen ZZ-Top, Canned Heat en Tom Waits. Het liedje gaat over trots en is er een in de serie Sin7 over, jawel, de 7 zonden. De andere tracks (5 tot op heden) vind je op Spotify.
Mr. Ellis is een trio uit het Zuiden van Duitsland. Ze delen niet alleen de liefde voor bluesrock, maar ook dezelfde achternaam (Mueller) en stad (Waghaeusel). Deze gedeelde karakteristieken leidde uiteindelijk tot een EP, Personal Legend. Daarop vind je overstuurde gitaren en rauwe vocals. En zoals ze zelf zeggen “drums that never stop grooving”. En ze zetten de lijn door in nieuwste liedje Poison Ivy. Lekker om het jaar mee af te sluiten!
Dylan Cox komt uit Amerika, maar brengt veel tijd door in Parijs. Hij schrijft er liedjes en nam er zijn allereerste officiële liedje Animals in the Kitchen op. Dat deed hij samen met muzikanten en producers die veel tijd met Andrew Bird doorbrengen. En dat hoor je best. Nice! Needless to say waren we erg benieuwd naar de rest. Die rest vind je op album A Place to Meet. Even prachtig.