Auteur: <span>Bas</span>

De (paarden)kracht van Kingsley Flood
Gepubliceerd 09/02/2015 door

De (paarden)kracht van Kingsley Flood

We willen het vandaag over paarden hebben. Cavalry om precies te zijn, want dat vinden wij het lekkerste nummer van de EP To The Fire die Kingsley Flood half januari uitbracht.

Inderdaad, dat is een hoop informatie in één zin. Wat je volgens ons echt moet weten is dat Kingsley Flood uit Boston komt en net uit de studio komt met producer Paul Kolderie (Pixies, Radiohead). Of het gezellig was weten we niet, maar dat het resultaat meer dan prima is, wel.

To The Fire kent 5 liedjes die het zomaar goed zouden kunnen doen als je houdt van bands als Houndmouth, Wilco, Counting Crows (luister hieronder maar eens naar Cavalry) en Ellie Goulding. Ellie Goulding??? Dat moet je natuurlijk niet letterlijk nemen, maar cover ‘Anything Could Happen’ mag er van ons best zijn. “People wouldn’t necessarily link us with Ellie Goulding, but a good song is a good song,” aldus frontman Naseem Khuri.

Over good songs gesproken, terug naar Cavalry.

Nieuwe muziek

Counting Crows Kingsley Flood Wilco

Jeff Beadle: van pool cleaner tot singer/songwriter
Gepubliceerd 04/02/2015 door

Jeff Beadle: van pool cleaner tot singer/songwriter

Van krantenjongen tot miljonair is een gevleugelde uitspraak op de Gobsmag-redactie. Van blog-runnende muziekliefhebbers tot.. Ja, tot wat eigenlijk? Het was niets meer dan een bruggetje. Een bruggetje naar Jeff Beadle. Deze Canadees vult zijn dagen namelijk met het schoonmaken van zwembaden van de allerrijksten. Tijdens zijn werkzaamheden denkt hij na over het leven en probeert hij dit te vangen in liedjes die diep uit zijn hart komen. Mede mogelijk gemaakt door de Voice Recorder op zijn iPhone 5s.

Al dit schoonmaken en nadenken heeft inmiddels geleid tot zijn debuutalbum, The Huntings End. Acht pure singer/songwriter tracks die ons in eerste deden denken aan iets R.E.M-achtigs. Luister maar eens naar de track Did You Run, en dan met name de versie die hij voor Cardinal Sessions opnam tijdens Haldern Pop.

Ja, Haldern Pop. Jeff Beadle doet het opvallend goed overseas. Zo heeft hij dus een Duits platenlabel en regelt zijn boeker de ene na de andere show in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Daar mag wat ons betreft best een aantal Nederlandse showdata bij, als aanvulling op de support die hij doet voor Spain (de band, niet het land) in de Muziekgieterij (Maastricht, 11 februari).

Jeff Beadle blijkt ook nog eens een productieve jongen te zijn. Nog geen 6 maanden na zijn debuutplaat staat de volgende al te wachten. Vrijdag verschijnt Where Did We Get Lost, die je bij de buren al kan streamen. Van dit album stuurde hij alvast de single How Calmly vooruit. De clip? Jawel, geschoten tijdens Haldern Pop.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jeff Beadle REM

De bluesy rock van The Stone Foxes (7.8)
Gepubliceerd 03/02/2015 door

De bluesy rock van The Stone Foxes (7.8)

We vonden het weer eens tijd voor een dosis bluesrock. Verantwoordelijke hiervoor zijn de Amerikanen van The Stone Foxes. Alle ingrediënten zijn aanwezig: mondharmonica, vuige (kan dat?) stem en een fijn achtergrondkoortje. Een beetje zoals we dat kennen van The Delta Saints. We verwachten trouwens ook dat The Stone Foxes het ook prima zal doen bij liefhebbers van The Districts.

Niet zo lang geleden kondigde de band hun vierde studio-album aan: Twelve Spells. Dat ging echter wel op een ietwat opmerkelijke manier. De band brengt namelijk op de eerste dag van elke maand een nieuwe track uit. Zo zijn daar al het stevige Locomotion en het meer bluesy My Place.

De laatste single in dit rijtje is Jericho. En we moeten bekennen, die single zit al even vast in onze digitale jukebox. Bluesrock zoals bluesrock hoort te zijn.

Nieuwe muziek

The Delta Saints The Districts The Stone Foxes

Trent Miller droomt verder
Gepubliceerd 02/02/2015 door

Trent Miller droomt verder

Italianen en lekkere muziek. Tenzij je into Pavarotti bent is het dun bezaaid. Ja, daar is die ene, die we vorig jaar benoemden: Luca Sapio. En wacht, Stiv Cantarelli & The Silent Strangers hadden we natuurlijk ook. Maar dan? Misschien is het nu leuk om te onthullen dat Trent Miller in Italië is geboren. Jawel! Tegenwoordig woont hij echter in London en wordt hij door velen de Pete Doherty of the Americana Movement genoemd. Italiaanser wordt het niet.

Daar wordt nog aan toegevoegd: “With his wistful acid-bite lyrics, mournful, chilling melodies and outlaw, renegade posture, a more suitable comparison might be that of Gram Parsons or Gene Clark.” En alsof dat nog niet genoeg is: “An original mix of gothic and avant-country” en “music for dancing on a grave.”

Je snapt het, onze interesse was gewekt. Wtf moesten we ons hier nou bij voorstellen? Maar na het draaien van single Lupita Dream On wisten we het. Pete Doherty, Gram Parsons en Gene Clark. Kudo’s ook voor de fraaie clip (zie hieronder).

Dit alles vinden we terug op het album Burnt Offerings. Een album dat je gewoon even moet luisteren, als is het maar vanwege de mengelmoes aan stijlen, invloeden en associaties. Maar nu eerst: Lupita Dream On!

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Gene Clarke Gram Parsons Pete Docherty Trent Miller

Frazey Ford, soulvolle Be Good Tanya
Gepubliceerd 29/01/2015 door

Frazey Ford, soulvolle Be Good Tanya

He gebeurt niet elke dag dat er vrouwelijke muzikanten op het scorebord verschijnen. Niet bewust, overigens. Vandaag daarom extra aandacht voor Frazey Ford. Je kent haar wellicht als een van de vrouwen achter The Be Good Tanyas. Eind 2014 verblijdde Frazey ons met een solo-plaat.

En op die soloplaat klinkt ze natuurlijk wat als The Be Good Tanyas, maar ook soulvol (geen wonder als je hem opneemt met bandleden van Al Green) en bij benadering een beetje als een van onze grootste heldinnen: Janis Joplin. De plaat staat vol met mooie liedjes. Wat te denken van Runnin’ en September Fields?

Onze favoriet is echter Done. Hieronder dan een uitstekende sessie die Frazey Ford onlangs opnam in Seattle, bij onze vrienden van KEXP. Wij zeggen: stop gedurende 4 minuut 59 waar je mee bezig bent en oogjes dicht.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Al Green Ann Peebles Frazey Ford Janis Joplin

De psychedelische soul van Monophonics
Gepubliceerd 27/01/2015 door

De psychedelische soul van Monophonics

Monophonics begon in 2005 als een instrumentale groep aan de Amerikaanse westkust. Dat was prima, maar de naam van de band nam pas een echte vlucht toen een aantal jaar later zanger Kelly Finnigan zijn toetrede nam. Inmiddels is de band een aantal albums verder en brachten ze nog geen tweee weken geleden een nieuwe single uit: Promises.

Dat is allemaal leuk en aardig, maar hoe klinken ze?? Bij de eerste tonen van de single waan je je in het hoofdkwartier van Daptone Records en verwachte je dat de doorleefde stem van Charles Bradley elk moment uit je speakers kan knallen. Pure soul? Neen. De typische west-coast vibe klinkt ook door de track en zo af en toe rockt het aardig. Psychedelische soul, wat ons betreft.

En wij zijn niet de enigen die enthousiast zijn. Wat te denken van Al Bell (producer en mede-eigenaar van het legendarische STAX-label): “One of the best live soul bands I have ever seen!”. Dichter bij het vuur kun je niet komen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Allah-Las The Beach Boys

Dan Mangan is terug, rijker dan ooit
Gepubliceerd 26/01/2015 door

Dan Mangan is terug, rijker dan ooit

Dan Mangan is natuurlijk geen onbekende naam in muziekminnend Nederland. Wat te denken wat kneiters van knoeperds als Robots en The Indie Queens Are Waiting? Je hebt gelijk, allemaal best een tijdje geleden. Daarom is het dus goed nieuws dat er sinds twee weken een nieuwe plaat in de winkels ligt: Club Meds.

Kleine correctie: het album verschijnt officieel op naam van Dan Mangan + Blacksmith. Het is niet alleen een naamswijziging. De muziek verschuift ook wat van folkie ‘earworms’ naar een band-geluid en zelfs wat synths van tijd tot tijd. Even wennen in het begin, maar na 1 of 2 luisterbeurten ben je helemaal om, trust us.

Laten we dat illusteren aan de hand van de track ‘Vessel’. Een beetje in de stijl van Grizzly Bear, Brian Eno en Peter Gabriel. Juist, een tikkeltje anders dan je van deze sympathieke Canadees gewend bent. Wat we nog meer van harte aanbevelen zijn de tracks Offred en XVI.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Brian Eno Dan Mangan Grizzly Bear Peter Gabriel

Justin Hulsey in de wachtkamerr
Gepubliceerd 21/01/2015 door

Justin Hulsey in de wachtkamerr

Soms zit er wat in je inbox waarvan je denkt: damn, dit is goed. Justin Hulsey is zo’n geval. Deze singer-songwriter stuurde ons nieuwjaarswensen (altijd goed) en deed er ook een linkje bij naar zijn nieuwe album Morning Bloom dat in het voorjaar moet uitkomen.

Wat feiten: geboren in Kansas City, verhuisd naar Nashville, waar hij “lived, breathed, drank, slept, raised hell, wrote, recorded, etc.. for 12 years. Tegenwoordig opereert hij vanuit Denver. Hij deed ons land trouwens al meerdere malen aan voor wat radio-shows en huiskamerconcerten, dus wellicht doet zijn naam al een belletje bij je rinkelen.

Dan de muziek. Justin noemt zichzelf een singer-songwriter en dat klopt eigenlijk prima. Hij liet ons wat opgetogen nummers horen, maar er zaten ook wat donkere pareltjes bij. Onze favoriet? Het nummer The Waiting Room.

Maar laten we ook eens het woord aan iemand anders geven.

“Justin Hulsey is a damn fine writer,” zegt bijvoorbeeld collega-muzikant Jake Newton, die frontman van Sleeping Wolf is. “Justin wrote an incredible record, about some of the darkest things humans go through. Hulsey grabs the awkward little scraps of life; the drunken fight, the lonely car ride filled with a quiet ache, the waiting room filled with anxious cigarette breath and out dated kids magazines. He takes these moments and synthesizes them into fluid movements. Sonic ballets, forgive the schmaltz. [Morning Bloom] is beautiful heartbreak, in it’s truest form. Don’t be a fool. Listen to this record.” 

Niks meer aan toe te voegen.

Nieuwe muziek

Justin Hulsey Rufus Wainwright Ryan Adams