Auteur: <span>Bas</span>

Het wordt tijd om weer eens naar Australië af te reizen. We kunnen namelijk wel wat zomer gebruiken en deze zomer wordt ons vandaag aangeboden door Jaimi Faulkner. Deze jongeman loopt stiekem alweer wat jaartjes mee en kondigde onlangs zijn vierde studio-album aan: Up All Night.

Hoewel afkomstig uit Australië is hij geen onbekende in ons land. Naast de nodige poppodia werden ook vrijwel alle radio-stations al eens aangedaan. Waarom? Jaimi is een begenadigd gitarist die duidelijk is geïnspireerd door grootheden uit de Mississippi Delta. Luister maar eens naar deze medley en je snapt wat we bedoelen. Wil je nog meer blues? Geef In My Father’s Boots eens een slinger.

Met het gitaarspel zit het dus wel snor. Met de aanstekelijkheid van zijn nieuwe single, Wake Me Up, ook. Leuk detail, de mannen en dame in de clip zijn zijn Nederlandse bandleden. Op het nieuwe album overigens ook een duet met Sarah Bettens van K’s Choice. Interesting stuff.

Sluiten we af met een tip: go and see him in Paradiso (17 maart), Luxor Live (Arnhem, 19 maart), N9 (Eeklo, 20 maart), Tivoli (21 maart) of 013 (Tilburg, 3 april).


Nieuwe muziek

More cowbell, een gevleugelde uitspraak in de muziekbizz. Prima naam voor een band dus. Dat vonden Jack Sandham en Wednesday (ja, echt) Lyle klaarblijkelijk ook. Ze gaan sinds 2009 door het leven als Cowbell. Vorig jaar verscheen hun tweede langspelert, Skeleton Soul, op het punk rock / garage / indie label Damaged Good Records. Kudo’s overigens door hun Youtube-kanaal dat luistert naar de naam damgoodrecords.

Op datzelfde Youtube kanaal maakten we onlangs kennis met de track She’s All Over You. Niet helemaal nieuw, maar wel helemaal prima. Wat je als intro moet weten: “The rockin’ duo branch out into a more spooky atmospheric sound across the 11 tracks on the new album. There’s a definite dark, New Orleans R&B vibe to Skeleton Soul.” Waarom She’s All Over You meteen bleef hangen? Omdat het orgeltje ons meteen deed denken aan de psychedelische, vervlogen tijden van The Doors.

Dat ze meer kunnen bewijst het duo op tracks als Dirt (soulvol, blazers, dansen) en de ballad Darkness In Your Heart. Kortom, Cowbell is tof! More Cowbell!

Nieuwe muziek

Songs of Music. Dat vinden wij een geinige naam voor een album. Dat vonden de vier heren van Proxima Parada vast ook. Songs of Music is daarom de naam van hun debuutalbum dat in de herfst van 2014 verscheen.

Als inspiratie noemen ze Ray Charles, The Wood Brothers, Bill Withers en The Band. Je snapt het, onze interesse was meteen gewekt. Eerste kennismaking was het nummer Brightside. En inderdaad, we horen soul. Maar niet van het Charles Bradley-soort, Proxima Parada gooit er genoeg jazz en folk tussendoor. Met name de folk komt goed naar voren in de track Miss Justrite. Een beetje Langhorne Slim als je het ons vraagt.

Meest recente single Childhood is ook wat meer folkie dan soulvol. Het mag duidelijk zijn, het album bevat voor elk wat wils. Of je nou van Daptone Records soul houdt, van Paolo Nutini (Bird In An Airport is een aanrader) of van Langhorne Slim.

Als we je tot slot een tip mogen geven: nu aanhaken en wellicht maak jij over een tijdje de blits op feestjes met deze ontdekking. Geen dank.

Nieuwe muziek

Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat we je voorstelden aan Caught A Ghost. Destijds bewapend met een EP, Nightworks, inmiddels mogen ze (en wij ook) trots vertellen dat hun debuutalbum Human Nature in de schappen ligt. Nou ja, niet in alle schappen, zowel de EP als het album schitteren door afwezigheid op Spotify. Gevalletje Taylor Swift? Who knows. Althans, in de NL iTunes store kunnen we hem ook niet vinden. Gevalletje klein kikkerlandje? Who knows. Mocht hij beschikbaar komen dan hoor je het uiteraard van ons.

Wat we wel weten is dat de band uit L.A. een erg fijne single op de wereld afvuurt. Can’t Let Go is wat ons betreft een pakkende naam, want de retro-soul a la Nick Waterhouse (met de aanstekelijkheid van Justin Timberlake) laat ons al een tijdje niet meer los.

Over het nummer zeggen ze zelf: “I think about Caught a Ghost as a sort of exorcism, because I feel that making music purges the demons and has a unique power to transform darkness into light. (…) Over the course of the song, I always feel like “I’ve got a feeling that I can’t let go” becomes an incantation about how much I love music, which is a completely different sentiment from the sense of struggle the narrator feels in the verses.”

Dat moeten de makers van de hopelijk nieuwe hit-serie Bosch (geproduceerd door Amazon, juist) ook gedacht hebben. Can’t Let Go is namelijk de titeltrack. Met hulp van het digitale warenhuis gaat het hopelijk een kneiter van een hit worden.

Nieuwe muziek

Bij Florida kun je aan veel dingen denken. Uit ons hoofd: Miami Vice, krokodillen en Disney. Maar bluesrock, snerpende gitaren, blazers en stemmen doorspekt van whiskey? Misschien is het inderdaad niet het eerste wat er in je opkomt, maar na het luisteren naar JJ Grey & Mofro zul je horen dat het wel degelijk kan.

JJ Grey & Mofro loopt al wat jaartjes mee en levert eigenlijk een constante stroom van prima albums. We zullen je de complete geschiedenis besparen, maar met acht albums, een aantal wereldtournees en en negende album op komst kunnen we eigenlijk niet anders dan concluderen dat we met een ras-artiest te maken hebben. Of zoals The New York Times zegt: “Impassioned singing, riff-based Southern rock, cold-blooded swamp funk and sly Memphis soul.” Hatsa!

This River (2013) werd ons getipt door een van onze favoriete platenpromotors. Eerlijk is eerlijk, dat album bevat een paar kneiters! Your Lady, She’s Shady en 99 Shades Of Crazy hadden wat ons betreft niet misstaan op nationale radio. Die vlieger gaat niet helemaal op voor nieuwste single Every Minute (afkomstig van aankomende plaat Ol’ Glory). Iets meer ingetogen, maar eigenlijk net zo prima. Het wachten is nu op de rest van het album, dat begin maart volledig in Spotify zou moeten staan.

Like what ya’ll hear? Koop dan als de wiedeweerga tickets voor Paradiso (27 maart) of Paard van Troje (28 maart). Dan krijg je niet alleen JJ Grey & Mofro, maar ook Marc Broussard erbij. Wij weten het wel.

Nieuwe muziek

Een nieuwe Lord Huron is altijd goed nieuws. Een paar dagen geleden werden we dan ook aangenaam verrast door twee nieuwe liedjes: The Day We Met en Fool For Love. Met Valentijns-dag net achter de rug leek het ons gepast om wat eentjes en nulletjes te wijden aan laatstgenoemde.

7 april 2015 staat omcirkeld in onze agenda. Die dag verschijnt namelijk Strange Tails, de LANGVERWACHTE opvolger van het tamelijk grijsgedraaide debuutalbum Lonesome Dreams uit 2012. Hoewel we pas twee liedjes kennen kan het niet anders of dat album gaat landen bij liefhebbers van ome Bobbie D, Jim Croce en Tallest Man On Earth.

Lord Huron plakt er meteen een uitgebreide tour aan vast. Helaas nog geen NL data, maar wat we dan wel leuk vinden is dat hij Gobsmag-favoriet Leon Bridges meeneemt op een groot deel van zijn Amerikaanse tournee.

 

Nieuwe muziek

Uit Newcastle, stad van voetballers Siem de Jong en Vurnon Anita, komt vandaag Ajimal. Ajimal is een samenwerkingsverband onder bezielende leiding van Fran O’Hanlon. Het begon allemaal met de track I’ve Known Your Heart. Een live-versie velteverstaan. Dit leidde al snel tot de nodige airplay, reviews en voorprogramma’s (onder andere voor Gobsmag-favorieten Little Comets en James Vincent McMorrow).

Voeg Douglas Dare toe aan dit rijtje artiesten en je hebt een prima beeld in welke hoek we vandaag zitten. Daarbij nog de klassieke opvoeding van O’Hanlon en je krijgt iets dat we niet anders kunnen beschrijven als mooi, erg mooi. 

“Setting a new benchmark for sensitive pop,” zeggen de collega’s van The Line Of Best Fit. “An unearthy, eerie and incredibly beautiful set of sounds,” vult Drowned In Sound aan. “Idiosyncratic, heart-wrenching songs,” rondt NME af.

Eind 2014 verscheen Mono EP, vol I. Hierop vier liedjes. Althans, eigenlijk twee. We worden namelijk getrakteerd op een setje remixes die je wat ons betreft best kunt skippen. Maar de twee liedjes die overblijven zijn meer dan de moeite waard. Als klap op de vuurpijl verscheen van Nothing Touches Me onlangs zelfs een videoclip. Hoe MTV wil je het hebben?

Nieuwe muziek

Bebaarde singer-songwriter Scott Matthew is wellicht geen onbekende voor je. Zo klonk hij op sombere herfstavonden regelmatig uit onze speakers. Bijvoorbeeld met een  liedje als There Is An Ocean That Divides (van het gelijknamige album). Zonder overigens andere prachtalbums als Scott Matthew (2008) en Gallantry’s Favorite Son (2011) tekort te doen.

Rode draad op al deze albums is de ietwat hoge, emotievolle stem van onze Australische vriend. Vrijwel zonder uitzondering prachtige liedjes die niet bepaald de zomer in je los maken. Zo ook op nieuwste single Ruined Heart (de titel voorspelt het al een beetje), afkomstig van This Here Defeat, zijn nieuwste plaat die binnen 1,5 maand in de winkels moet liggen.

“The song ‘Ruined Heart’ is in a movie by the same name written and directed by Khavn De La Cruz,” vertelt Scot. “I was in Berlin last year to meet with him and work on the song and at the same time he decided to shoot footage for a music video. Simple in form, it has a sense of isolation and a dark fear.”

Nieuwe muziek