Auteur: <span>Bas</span>

Kevin Morby is een Moonshiner
Gepubliceerd 24/08/2015 door

Kevin Morby is een Moonshiner

Bijna 55 weken geleden schreven we ook al over Kevin Morby, onder andere bassist geweest in de prachtbands Woods en The Babies, maar dus ook verdienstelijk solo-artiest. In 2013 was daar een debuutalbum (Harlem River, met prijsnummers Slow Train, If You Leave and if You Mary en Wild Side), en in 2014 de opvolger Still Life (met prijsnummer Parade). Vorig jaar was daar ineens een dubbele stand-alone single met daarop My Name en het instrumentale We Did It All Wrong. Over My Name schreven we toen: “Akoestische gitaarpop, dromend over Kurt Vile, José González en Nick Mulvey”.

En nu is daar ineens de track Moonshiner. Hierop gaat Kevin Morby verder waar hij gebleven was met zijn plaat Still Life. Dylan is dus nooit erg ver weg, evenmin als The Grateful Dead en The Band.

Deze single komt overigens samen met de aankondiging dat Morby heeft getekend bij het Dead Oceans label. Volgend jaar moet er een volledige plaat uitkomen. Moonshiner is alvast de a-kant van een 7″ single die volgende maand op vinyl moet verschijnen.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Bob Dylan Kevin Morby

Het indrukwekkende CV van Ruen Brothers
Gepubliceerd 21/08/2015 door

Het indrukwekkende CV van Ruen Brothers

Ruen Brothers is een duo uit Scunthorp, UK. We hadden wel eens vaag van dat stadje gehoord, van de band echter nog nooit. Ze releasden begin dit jaar een EP, Point Dume. En nu wordt het interessant; voor die plaat werkten ze namelijk met legendarische producer Rick Rubin, in de Shangri-La Studio’s (LA) en met muzikanten als Chad Smith (Red Hot Chili Peppers) en Ian McLegan (Faces). Boem, een aardige entree.

De band trok ook de aandacht van niemand minder dan Zane Low, je weet wel, die radiodude die nu voor Apple werkt. Zelf omschrijven ze hun sound als: “Early influences of Johnny Cash, Roy Orbison and the Stones all while continuing the tradition of the modern rock crooner started by the likes of Morrissey, Jarvis Cocker, and Ian McCulloch.” En daar houden we het vandaag op.

Is er verder nog iets dat je moet weten? Eigenlijk niet, behalve dat we je aanraden het volume wat op te schroeven terwijl je luistert naar Summer Sun, de meest catchy track van het EP’tje. Nou, vooruit. Je kunt ook eens luisteren naar Can’t Feel My Face, inderdaad, een cover van The Weeknd.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Jake Bugg Roy Orbison Ruen Brothers

Seafret, daar moet je bij zijn
Gepubliceerd 20/08/2015 door

Seafret, daar moet je bij zijn

“Seafret is een lokale term in het noordoosten van Engeland voor rollende misten die ontstaan op de Noordzee in de zomer.” Zo opent Pinguin Radio de pagina over Seafret. Want Seafret is namelijk ook een upcoming bandje bestaande uit Jack Sadman en Harry Draper (die er overigens uitzien als een moderne Simon & Garfunkel).

Tof dus dat Pinguin ze al oppikt. En volledig terecht ook. Seafret maakt namelijk enorm catchy tracks die voor ons een beetje het midden houden tussen Hozier, Brother & Bones en The Mispers. Je snapt het, het is wachten op de hit. Seafret gaat al lekker viral met kneiter van knoeperds als Oceans (afkomstig van Oceans, EP) en Atlantis. De meest recente track is Be There. Zal Nederland daar een hit van maken? Van ons mag het.

De link met Hozier is trouwens ook erg obvious in de cover van Angel of Small Death & the Codeine Scene.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Brother & Bones Hozier Seafret The Mispers

Balanceren met Boy & Bear
Gepubliceerd 18/08/2015 door

Balanceren met Boy & Bear

Boy & Bear is waarschijnlijk geen onbekende voor je. En terecht, vinden wij. De Australiërs hebben namelijk al twee zeer fijne platen op hun naam staan: Moonfire (2011) en Harlequin Dream (2014). Prijsnummers zijn er te veel om op te noemen, maar omdat we dan toch iets willen roepen zijn dat Lordy May, Beach en Three Headed Woman.

De band bouwde ook in rap tempo een uitstekende live-reputatie op. En wat doe je dan? Juist, je probeert die live sound vast te leggen op plaat. En wie bel je dan? Ethan Johns, de knoppenkoning die soortgelijke methodes al eerder beproefde met Kings of Leon, Laura Marling en Ryan Adams. Lang verhaal in de kiem gesmoord: die man heeft er dus verstand van.

Uiteindelijk heeft dit geleid tot het derde volledige album, Limit Of Love. Die plaat moet op 9 oktober a.s. uitkomen. Voor de mensen die zo lang niet kunnen wachten is er alvast de track Walk The Wire. Inderdaad, de track is even wennen. Geen folkie americana in de stijl van Feeding Line meer. Nee, we horen synths en stevige gitaren. Minder geschikt voor op het strand, maar nog steeds herkenbaar als Boy & Bear. Tip van ons: kijk ook even de heuse making of Limit Of Love.

Nieuwe muziek

Boy & Bear

Sam Outlaw, de nieuwe country ‘bad boy’?
Gepubliceerd 14/08/2015 door

Sam Outlaw, de nieuwe country ‘bad boy’?

We sluiten de week af met een portie country/roots. Afzender: Sam Outlaw. Dat klinkt als een gangsta rapper, maar het is toch echt een gewone jongeman uit South Dakota. Geïnspireerd door mannen als Don Williams en Willie Nelson brak hij in 2014 door met de EP Sam Outlaw. Optredens op Coachella en CBS volgden. Hatsa.

Het was tijd voor een nieuwe plaat, besloot Sam. Hij dacht, laat ik daar wat toffe mensen voor optrommelen. En zo geschiedde. Leest u mee? De plaat, Angeleno, werd geproduceerd door Ry Cooder en mede mogelijk gemaakt door leden van My Morning Jacket en Dawes. Indrukwekkend, als je het ons vraagt.

Oké, die nieuwe plaat heet dus Angeleno. Is al uit, maar nog niet op Spotify. Gelukkig is er Youtube. Een van de fijnste tracks vinden wij Love Her For A While. Die track (en eigenlijk het hele album) gaat ongetwijfeld in de smaak vallen bij liefhebbers van Andrew Combs, Sturgill Simpson en Cale Tyson.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Andrew Combs Cale Tyson Sam Outlaw Sturgill Simpson

Fantastic Negrito heeft zijn inspiratie terug
Gepubliceerd 12/08/2015 door

Fantastic Negrito heeft zijn inspiratie terug

Vandaag het bijzondere verhaal van Fantastic Negrito (echte naam: Xavier Dphrepaulezz). Grootgebracht in een traditioneel moslim-huishouden met een Somalisch-Carribische vader. Op zijn twaalfde verhuisde het gezin naar Oakland. Je kan je voorstellen dat dit een redelijke cultuurschok is. Wat doe je dan? Juist, je gaat muziek maken. Oh, en ook omgaan met verkeerde mensen. Xavier had een bijna-doodervaring tijdens een gewapende overval en besloot toen maar met een demo-tape naar LA te vertrekken. Logisch.

Eenmaal in LA lijkt alles voorspoedig te gaan. Hangin’ in tha club, vrouwen, drank en een platendeal bij het beruchte Interscope Records. Wat wil je nog meer? Helaas werd het geen succesverhaal. Het album flopte, de inspiratie was weg en hij besloot ermee te stoppen.

Ben je er nog? Goed, want nu wordt het echt apart. In 2000 had hij een nieuwe bijna-doodervaring, ditmaal door een auto-ongeluk. Vier weken in coma en maanden van revalidatie. In 2008 keerde hij terug naar Oakland om een leven zonder muziek te leiden. En dan wordt zijn zoon geboren. Bam, de creativiteit is terug! Hij denkt maar één ding: muziek maken!

Hij laat zich inspireren door blueslegendes als  Lead Belly, R.L. Burnside en Skip Woods, maar geeft er ook een eigen draai aan. Een draai die ons erg doet denken aan Bluespunk van The Heavy, maar van tijd tot tijd ook aan Alabama Shakes. Je snapt het, blues met een hard randje. En dat alles vind je op Fantastic Negrito Deluxe EP. Luister maar eens naar Lost In A Crowd, de opener van de EP.

Wij gunnen hem al het mogelijke, niet alleen vanwege het unieke verhaal, ook vanwege zijn alomtegenwoordige talent. Wat een baas.

Bekijk deze video op YouTube.

Oh, als je een kwartiertje over hebt, kijk/luister dan ook even zijn Tiny Desk Concert.

Nieuwe muziek

Fantastic Negrito The Heavy

Je zou willen dat je de Revivalists eerder kende
Gepubliceerd 10/08/2015 door

Je zou willen dat je de Revivalists eerder kende

Een maandje geleden kregen we goed nieuws: met Men Amongst Mountains komt er een nieuwe plaat van The Revivalists. Je weet wel, die rockers uit New Orleans. Verwacht dus catchy shizzle, die je huiskamer zomaar omtovert in een dansvloer. Bij ons uiteraard niet, want officieel dansen wij niet.

Je zou de band kunnen kennen van de track Soul Fight. Alweer een aantal jaren oud, maar man, wat blijft-ie fijn. Soul: leuk bruggetje ook. Je hoort namelijk op vrijwel elke track dat de band uit New Orleans komt. Aan blazers geen gebrek. Zullen we het gewoon houden op aanstekelijke jazz-soul-rock?

De band wordt overigens vrijwel overal geprezen om de live-performance. Helaas nog geen Europese tour-data, maar de live versie van Wish I Knew You (wat ons betreft een van de fijnste tracks van het album) maakt hopelijk het een en ander goed.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Dave Matthews The Revivalists

Hier is de Radiator King
Gepubliceerd 05/08/2015 door

Hier is de Radiator King

Radiator King: dat klinkt als een prima slogan voor een installateur, maar we hebben het hier toch echt over muziek. De Amerikaanse muzikant Adam Silvestri gaat namelijk schuil achter dat pseudoniem. En onder die naam bracht hij begin dit jaar Document Untold uit.

Dat album bevat negen tracks waar onze collega’s van PunkNews (wij checken álles) het volgende over schreven:

Document Untold’s influences are somewhat obvious — Gaslight Anthem, Nebraska-era Bruce Springsteen, Waits — but the songs are tuneful and effective, clearly written by a guy with some talent in his bones and who has worked hard to create something worthwhile.

Ja, dat staat goed op je CV. (HAHA, woordgrapje! CV -> Radiator King. Snap je ‘m?)

Vandaag op Gobsmag het meest folkie nummer van het album: Hardwired. Maar mis ook zeker tracks als Under Iron en Salesman niet. Dan snap je wat we bedoelen met Tom Waits, The Boss en Gaslight Anthem.


Nieuwe muziek

Bruce Springsteen Gaslight Anthem Radiator King Tom Waits