Auteur: <span>Bas</span>

Het is iets wat niet zo vaak voorbij komt op Gobsmag: Nederlandstalige muziek. En zeker niet uit België. Ok, zit je goed? Bazart is een nieuwe belofte uit België en ze maken, jawel, Nederlandstalige muziek. Single Goud vinden wij alvast goud (te makkelijk dit, red.).

Wat er in België qua duiding wordt geschreven over deze veelbelovende band? Dit zegt De Morgen: “Verwacht geen rock zoals bij het triumviraat De Mens, Gorki en Noordkaap, maar eerder atmosferische pop met een wavy synthsound. Klinkt nostalgisch én heel erg nu tegelijk.”

Kudo’s overigens ook voor de cover van een van onze eigen helden De Jeugd Van Tegenwoordig. Zeg nou zelf, deze versie van Sterrenstof is toch ook goud?

Oh, de mensen die (deels) verantwoordelijk zijn voor het succes van Oscar & the Wolf schijnen ook fan te zijn. Wie weet waar dat toe kan leiden. Wij niet, dan waren we wel een platenlabel begonnen. Of wacht.., In ieder geval, veel plezier met Bazart!


 

Nieuwe muziek

Vandaag reizen we af naar onze Zuiderburen. De geografisch onderlegden snappen het al: België. België is namelijk niet alleen een fantastische voetbalnatie (EK!), maar leveren voor 2016 ook weer een enorme batch aan muzikaal talent. Vandaag Tsar B, het alter ego van Justine Bourgeus. Ze is wellicht bekend als bandlid van prachtband School is Cool of als belangrijk onderdeel van Oscar and the Wolf’s single Back To Black.

We hebben het hier dus over een zeer getalenteerde dame. En dan is een solo-uitstapje natuurlijk snel gemaakt. Eind vorig jaar (wat klinkt dat ver weg) verraste ze met single Escalate. Woorden die we erover lazen: dromerig, synths, R&B. Of zoals ze het zelf zegt: Dark blue oriental R&B. Wat dat is weten we niet, maar dat Escalate een lekkere track is kunnen we niet in twijfel trekken. Een beetje FKA Twigs, als je het ons en de Belgische muziekpers vraagt.


Nieuwe muziek

In de categorie ‘hoe ontstaan bands’ hebben we vandaag weer een leuke. Adam Weiner en Daniel Finnemore zaten een aantal jaar geleden vast in een lift. Dat duurde en dat duurde, dus besloten ze om een band op te richten. Die band luistert naar de (fantastische) naam Low Cut Connie en heeft vandaag de dag alweer 3 platen op haar naam staan. De laatste daarvan heet Hi Honey en ligt een week of wat in de winkels.

Zelf volgen we de band al een tijdje. En over fantastische namen gesproken, onze lievelingsplaat van ze heet Get Out The Lotion. Een van de hoogtepunten van die plaat is de prachtige ballad Full Of JoyMaar denk nou niet dat het een gevoelige band is. Althans, dat zullen ze vast zijn, maar het is boogie en rock ’n roll wat de klok slaat. Niet voor niets sprak de LA Times eens van ‘phenomenal and pathologically fun live-shows’. Bewijs? Johnny Cool Man en Waitin for Mikey.

Overigens lijken we niet de enigen die fan zijn. Zo stond “Boozophilia” al in de ‘Rolling Stone Top 50 songs of 2012’ en stopte niemand minder dat president Obama de track in zijn Spotify Summer Playlist.

De nieuwe plaat hebben we nog niet zo goed kunnen luisteren, maar zo na de eerste beurten is Dumb Boy wel een track die er bovenuit steekt. We maken het makkelijk voor je, je hoeft hieronder alleen nog maar op play te drukken.


Nieuwe muziek

Spanje is niet meteen het eerste land waar je aan denkt bij termen als ‘indie-rock’ en ‘girl-bands’. Toch reizen we vandaag voor het scorebord af naar het land van Paella, want wij vinden Hinds namelijk een meer dan toffe band. Begin januari verschijnt met Leave Me Alone de debuutplaat. En op die plaat staat het Houndmouth-achtige San Diego.

Maar eerst wat historie. Hinds komt dus uit Spanje en bestaat uit maar liefst 4 prachtige vrouwen (met Nederlands tintje, drumster Amber Grimbergen). De band startte ooit overigens onder de naam Deers, maar voor ze het wisten hadden ze een rechtszaak aan hun broek. Dan maar Hinds (niet geheel toevallig is dat een ‘female deer’).

Dan nu de muziek. Tot op heden zijn dat een paar nummertjes. Desalniettemin loopt het internationale keurcorps van muziekjournalisten al met ze weg, vooral in Engeland. “A concentrated shot of brattish indie psych… a total breath of fresh air,” rept bijvoorbeeld de NME. Of wat te denken van The Sunday Times: “All-scratchy guitar, kiss-off lyrics and Phil Spector sonics”


Nieuwe muziek

Vandaag het verhaal van Tall Heights. Een paar jaar geleden brachten Paul Wright en Tim Harrington hun dagen door in Boston, al spelend op straat. Met hun verdiende centjes namen ze een EP op. Die plaat werd opgemerkt en onlangs verscheen met Holding On, Holding Out al hun derde plaat.

En niet zomaar eentje. Het leverde ze vergelijkingen op met Bon Iver en Asgeir (luister eens naar openingstrack Spirit Cold) en Fleet Foxes. Je snapt het, Tall Heights maakt sfeervolle folk.

Goed, het was een kort verhaal. Op naar de muziek.


Nieuwe muziek

Jullie zijn natuurlijk bekend met prachtband White Denim. Toch? Mooi. Dan vandaag Bop English. Wie? “Bop English is the working name of James Petralli from the group White Denim. He has made a record.” Kijk, dat is een overzichtelijke bio. Houden wij van. Iets meer info: James Petralli is de zanger van White Denim. Kan dus bijna niet mis gaan.

En dat gaat het ook niet. Debuutplaat Constant Bop zal dan ook zeker in de smaak vallen bij liefhebbers van White Denim en gitaren en southern rock. Een van onze favoriete tracks is Struck Matches. Misschien iets vrolijker dan we gewend zijn van White Denim, maar dat mag de pret niet drukken.

Geen paniek overigens voor fans van White Denim. Die zijn zeker nog bij elkaar. Petralli werkt al jaren zo af en toe aan solo-dingetjes. Sluiten we af met een weetje over James Petralli, hij is namelijk Son of former Major League Baseball catcher Geno Petralli. Als we Wikipedia toch niet hadden… (overigens hebben we nog nooit van z’n pa gehoord, maar wie heb je er ooit nog wat aan).


Nieuwe muziek

Jawel, er zit een liedje in ons hoofd. Dat hebben we natuurlijk wel vaker. En regelmatig schrijven we er dan ook over. Dus eigenlijk is het niets bijzonders. Toch willen we je voorstellen aan The Outdoor Type. En dat type luistert naar de naam Zack en woont in het zonnige Melbourne. Owja, The Outdoor Type kwam op ons pad door het belachelijk aanstekelijke liedje On My Mind. Vooralsnog stand-alone single, want niet afkomstig van de in 2015 verschenen EP The Outdoor Type.

On My Mind dus. Eigenlijk is het natuurlijk een nogal simplistisch stukje musiceren. Niet dat we daarover oordelen hoor, zelf kunnen we nog geen gitaar tekenen. Dus laten we het bij tippen houden: Vooral de mensen die van een lekkere ’80’s vibe houden moeten hem vooral eens aanslingeren.

We konden ons overigens ook wel vinden in een quote die we tegenkwamen, van Indie Shuffle: “If you talk about bands like The War on Drugs as Americana, The Outdoor Type is the epitome of Australiana.”


Nieuwe muziek

“An effervescent indie-pop gem in the Foals / Wolf Alice vein,” zo lazen wij een paar dagen terug in onze inbox. Die mooie woorden hadden betrekking op de track Wild van het West-Londense vijftal Saltwater Sun.

Het liedje is trouwens afkomstig van de Wild EP. De andere twee tracks kregen ook de handen op elkaar. Wat te denken van Making Eyes (The Line of Best Fit: “Melted together sugary pop gorgeousness with grunge-flecked licks”) en Habit On My Mind (NME: “the soundtrack to summer evenings”).

Wij hadden ze overigens graag op Eurosonic gezien. Maar he, wij zijn slechts muziekjournalisten (en sinds kort ook platenbazen).

Nieuwe muziek