Auteur: <span>Bas</span>

Via via kwamen we in aanraking met California. De track welteverstaan. In Spotify stond dit nummer op naam van een band die ‘F’ zou heten. Wij zijn niet vies van een uitdaging en gingen de uitdaging aan om info boven water te krijgen. Maar de letter ‘f’ geeft dus opvallend veel zoekresultaten in Google. Maar we gaven niet op. Een paar koppen koffie later wisten we dat de track eigenlijk is van de Britse band I Said Yes. En dat riepen wij dan ook.

Goed, we konden de zoekopdracht wat specifieker maken. Maar tot heel erg veel meer info leidde dit niet. Facebook meldt: “An energetic five piece who combine arresting harmonies with raucous bluesy folk.” De BBC voegt daar aan toe: “A winning line in melodic, pop-infused folk.” Qua sound dachten wij meteen aan de Benjamin Clementine. Althans, ongeveer. Ow, en een beetje Josh Ritter en George Ezra, maar dan allemaal wat catchier (zeker na anderhalve minuut).

Naast California staat er nog een recent liedje op Spotify, Thinking It Down. Ook dat nummer diggen we wel. Met een EP’tje zijn ze nog “ff” (haha – red.) bezig. We houden je op de hoogte.


Nieuwe muziek

Goede snor, goede liedjes en een magnifieke stem. Zo introduceerden we alweer twee jaar geleden Foy Vance. Noord-Ier van afkomst en zangert al beroep. Langspeler Joy of Nothing was net uit en kreeg bij ons de handen op elkaar. Niet omdat het thema (de liefde) ons enorm aansprak. Maar man of man, wat een fantastische stem heeft onze vriend Foy Vance. We kunnen hier nu 315 Youtube-clipjes plaatsen om ons gelijk te halen, maar we kiezen er voor eentje: Feel For Me.

Hoewel dus uit 2013 draaien we de plaat nog vrij veel. Daar gaat binnenkort misschien wel verandering in komen. Niet omdat we hem zat zijn, maar omdat er met The Wild Swan een nieuwe plaat onderweg is. Het is nog wel even 2 maandjes wachten, tot 13 mei om precies te zijn. Wij zijn niet de enigen die aftellen. Elton John en Ed Sheeran doen ongetwijfeld hetzelfde. Ok, dat behoeft wat toelichting. Sir Elton John is namelijk executive producer van de plaat. En The Wild Swan verschijnt op Gingerbread Man Records, het platenlabel dat Edje Sheeran vorige jaar startte.

En als klap op de vuurpijl is er ook nog muziek. Twee tracks zijn al vrijgegeven, om precies te zijn. De meest recente daarvan is Noam Chomsky is a Soft Revolution. Zo op het eerste gehoor iets meer rock ’n roll dat de hartbrekende ballads die we gewend waren. Maar niettemin nog steeds dikke prima. En op She Burns laat Foy Vance horen dat hij ‘het’ nog steeds heeft.

Nieuwe muziek

Gobsmag is fan van Delta Spirit. Al jaren. Want zeg nou zelf, liedjes als From Now On en California zijn toch gewoon te gek? Amerikaanser en rockender wordt het niet. In onze vorige lofzang las je ook dat frontman Matthew Logan Vasquez samen met zijn vrienden van Dawes en Deer Tick een gelegenheidstrio (Middle Brother) vormt. Matthew houdt wel van uitstapjes dus. Zo getuige ook een fijne solo EP (Austin EP, 2015). Een paar weekjes geleden was daar ineens een volledige eigen langspeler, Solicitor Returns.

We horen je denken, wat verschilt er t.o.v. Delta Spirit? Daarover zegt Matthew Logan Vasquez het volgende: “The main difference between this and Delta Spirit would be, my solo music is far less thought out. It’s more shot from the hip, and done in 3 takes type of music. In that way I’d say it’s more like Middle Brother. Hopefully you hear how much fun I was having when I made it!”

Daar kun je vast niet veel me, dat snappen we. Tijd voor een nummertje dus. 2 weken geleden verscheen er een leuke clip bij de track Personal. Maar onze favoriet is echter Everything I Do Is Out. De oplettende muziekliefhebber merkt op dat deze track ook al op de vorige EP stond. Waarom? “I love that song. It sounds so sweaty.” Daar sluiten wij ons bij aan.


Nieuwe muziek

De kans is natuurlijk dik aanwezig dat je Sturgill Simpson al kent. Bijna twee jaar geleden schreven we lyrisch over liedje Turtles All The Way Down, afkomstig van de plaat Metamodern Sounds in Country Music. Dat album haalde toen overigens menig jaarlijstje, ook bij ons. En volledig terecht. 2016 wordt het jaar van opvolger A Sailor’s Guide To Earth. En het mag duidelijk zijn dat wij daar al reikhalzend naar uit kijken.

De lijst met samenwerkingen voor deze plaat is zo mogelijk nog indrukwekkender dan bij het voorgaande album. Wat te denken van leden van Johnny Cash’s band en de soul-helden The Dap-Kings? Goed, het belooft dus een spannende plaat te worden. Niet in de laatste plaats omdat Sturgill zich ook waagt aan een cover van Nirvana’s In Bloom. Gewaagd. Maar is het nog wel country dan? Niet helemaal, afgaande op eerste single Brace Yourself en Sturgill Simpson’s eigen woorden:

So I didn’t want to make another psychedelic country record. But as soon as I open my mouth, it’s always going to be a country record. You’re always a little nervous because people might expect more of the same or they might not be as willing to take the journey with you, but I think any of the true fans probably wouldn’t expect anything less.


Nieuwe muziek

Twee jaar en een aantal dagen geleden tipten we je Dancing Years. Het prachtige liedje Here’s To My Old Friends scoorde toen een dikke 8.3. Het indrukwekkende van James Vincent McMorrow met de tekstdichterkwaliteiten van Damien Rice, noemden we het. Inmiddels zijn we een aardig tijdje verder en ligt debuut EP Learn To Kiss in de winkels. Geen spoor van deze kneiter, maar gelukkig staan er wel vier andere prachtliedjes op. Wat bijvoorbeeld te denken van titeltrack Learn To Kiss?

We horen in ieder geval nog steeds Damien Rice en andere prachtige songwriters, maar zelfs af en toe een stukje Boxer Rebellion.

Laat dit dan het begin zijn van een mooie carrière. Iets dat twee jaar geleden helaas niet bleek te lukken. Aan de boeker zal het in ieder geval niet liggen, die deelt Dancing Years namelijk met mensen als Benjamin Clementine, The Boxer Rebellion en Fink. Op naar een nieuwe show in Nederland (na een support tour met Boy & Bear en eigen show op het Where The Wild Things Are festival), wat ons betreft! En draai tot die tijd het EP’tje maar grijs, doen wij ook.


Nieuwe muziek

Gobsmag is verliefd op The National, dat is zo langzamerhand geen geheim. Ons hart maakt dan ook altijd een sprongetje wanneer we iets tegenkomen dat ons hier aan doet denken. Denk bijvoorbeeld aan prachtband NO (tegenwoordig gaan de heren overigens door het leven als Black English). We moeten er overigens ook bijzeggen dat we vaak enthousiast de e-mail openen bij vergelijkingen met The National. 9 van de 10 keer komen we echter bedrogen uit. Zo niet deze keer: Quiet Hollers is namelijk pure pracht.

Goed, Quiet Hollers. Eerlijk is eerlijk, Mont Blanc is bij uitstek de track met National-allures. Maar de rest van de plaat Quiet Hollers mag er absoluut ook zijn. Iets meer up-tempo, een beetje The Shins, zo u wil. Of My Morning Jacket.

Maar goed, vandaag gaat het over Mont Blanc. Dat is gewoon een prachtig, apocalyptisch liedje. Wat te denken van pure poëzie als “Shed a tear for the books I should’ve read”?

Wat we overigens niet konden geloven is dat frontman Shadwick Wilde een historie in punk-rock heeft. Nog niet zo heel lang geleden liet hij zich inhuren als gitarist voor bands die in onze ogen een bak herrie maken. Prima stap dus, de formatie van zijn eigen band Quiet Hollers.


Nieuwe muziek

Benjamin Francis Leftwich staat al een paar jaar bekend als een prima alternatief voor James Vincent McMorrow. Dat is niet enorm aardig, dat weten we. Dat doet deze sympathieke Engelsman namelijk flink tekort. Vandaag gaan we dat rechtzetten. Benjamin Francis Leftwich verblijdde ons namelijk vorige week met een nieuw liedje, Tilikum.

De reden dat hij ooit in onze cd-speler kwam te zitten was het album Last Smoke Before the Snowstorm. Absoluut prijsnummer was Pictures. Maar die plaat dateert alweer uit 2011. Hoog tijd voor iets nieuws dus. Sure, er was nog een EP’tje in 2012. Maar dat was het wel. Nu is daar dus eindelijk een nieuw nummer. Een heel erg mooi luisterliedje.

De reden voor zijn afwezigheid was overigens een erg trieste. In 2013 verloor Benjamin Francis Leftwich zijn vader aan kanker. Hij ging door de diepste dalen en zoals dat zo vaak gebeurt komen dan de mooiste songs bovendrijven. Dat beloofd wat. Op de volledige plaat moeten we overigens nog even wachten, After The Rain verschijnt pas in Augustus.

De verwachtingen voor die plaat zijn bij Leftwich zelf niet zo hoog gespannen: “If one person emails me and says ‘This is the most moving song I’ve ever heard and it really helped me’ – if it gets one person like that, I’d be really happy.”

Gelukkig kun je hem over een paar maandjes, op 16 mei that is, wel bewonderen in de Amstelkerk. We zijn geen Nostradamus, maar dat zou zomaar eens een erg fijne avond kunnen worden.


Nieuwe muziek

Mogen we je een tip geven? Onthoud de naam The Wholls, like hun Facebook, zet alvast een tatto. Waarom?

Laten we Britse krant The Guardian dat even uitleggen: “The Wholls are being touted as the sound of 2016… Debut single X21 is indie rock with a light dash of dub, and is the culmination of two years’ worth of BBC Introducing and Battle of the Bands-type attention.” Of NME: ” I’ve been blown away by The Wholls.” En BBC Introducing heeft ook een mening: “The Wholls…destined to become the biggest band the UK has produced for years.”

En dat voor een bandje dat pas twee liedjes heeft gedropped. Man, dat is lang niet gek. De liedjes in kwestie zijn Angry Faces en X21. In de UK leidde dit dus al tot een shitload aan airplay, lofzangen en een boeking voor The Great Escape. Kwestie van tijd voordat Nederland volgt, lijkt ons. Britpop met een Arctic Monkey’s randje doet het hier namelijk altijd meer dan prima. Onze favoriet van de twee liedjes is overigens X21, hence de scorebordnotering.

Leuk detail: zoals ieder beginnend bandje was er bij The Wholls ook een wens voor een goede manager. Eentje die ze hogerop kon brengen. Ze kozen er een uit, braken zijn tuinhek open, sloten een PA aan en speelden de sterren van het gazon. Vinden we geinig.

Nog een leuk detail: de tracks werden opgenomen met hulp van producer Steve Baughman. Die werkte eerder al met Michael Jackson, Usher, 50 Cent, Pink en Snoop Dogg. Laat je hier echter niet door afleiden. The Wholls is regelmatig op weg naar de credible top. Trust us on this one.


Nieuwe muziek