Bas | Gobsmag Muziekblog

Gepubliceerd 28/06/2016 door Bas

L.A. Salami ‘gets you wondering (8.3)

Goed nieuws, L.A. Salami is terug! Nee, niet de Amerikaanse verkoper van Italiaanse worsten, maar Lookman Adekunle Salami, afkomstig uit Londen. Als L.A. Salami maakte hij in 2014 indruk op ons, met het album The Prelude. Dat leidde zelfs tot een prima notering op ons scorebord. Een mix tussen Dylan en Lightspeed Champion, schreven we toen.

Onlangs verschenen er drie nieuwe nummers, als een mini-EP (is dat iets?) genaamd The City Nowadays. De titeltrack opent een beetje zoals The Streets in hun beste dagen. En we horen gitaren, een koortje. Geen Dylan meer dus voor L.A. Salami? Jawel hoor. Daarvoor hoef je alleen maar even door te zappen naar nummer 2 en 3 van de EP.

En van die twee track is Gets You Wondering onze favoriet. Waarom? Bijvoorbeeld om deze zin:

In this age of existential angst
we’re all free enough to learn
your freedom may be falsified by the paycheck that you earn.

Nieuwe muziek

Bob Dylan L.A. Salami Lou Reed The Streets

De lucht in met Hallam London (8.0)

Gepubliceerd 21/06/2016 door Bas

De lucht in met Hallam London (8.0)

“This is the first professionally mastered outing from Hallam’s collaboration with English poet / lyricist Ian Badcoe and is a homage to the wonderful David Bowie, who influenced both of them more deeply than they realised.” Zo begon de mail die we onlangs van Hallam London ontvingen. Onze eerste reactie: weer een Bowie-dingetje. Maar goed, wij luisteren.

Onze tweede reactie: damn, dat is een lekker nummertje! We horen zeker Bowie, maar ook wat Arctic Monkeys. Benieuwd naar die combinatie? Slinger dan het liedje To The Sky even aan. Oh, of we nog meer kunnen vertellen over Hallam London? Nou, ze komen uit Dresden (en dus niet uit Londen) en hebben een aantal jaar geleden een album uitgebracht waarop ze sonnetten van Shakespeare muzikaal vertalen. Best wel geinig.

Nieuwe muziek

Arctic Monkeys David Bowie Hallam London

Eli Paperboy Reed is weer thuis (7.8)

Gepubliceerd 20/06/2016 door Bas

Eli Paperboy Reed is weer thuis (7.8)

Eli Paperboy Reed is wellicht geen onbekende naam voor je. Zeker niet als je houdt van een flinke dosis dansbare soul. Alweer een aantal jaar geleden leverde hij twee meer dan prima albums af (Roll With You en Come and Get It). Zijn vorige plaat, Nights Like This, stelde hier nogal teleur. We vroegen ons ook weleens af of Eli Paperboy Reed the magic nog had.

Sinds twee weken hebben we daar het antwoord op: hij kan het nog! My Way Home is namelijk weer een ouderwets lekkere plaat. Dansbaar, rauw en de geest van Otis Redding is nooit ver weg. Een van de lekkerste nummers wat ons betreft is Cut Ya Down (ook bekend van Johnny Cash).

Net te laat voor de zomerfestivals, maar het zal ons niet verbazen wanneer Eli Paperboy Reed volgend jaar menig tent laat swingen.

Nieuwe muziek

Eli Paperboy Reed Otis Redding

De zilveren dolk van Charley Crockett (8.0)

Gepubliceerd 14/06/2016 door Bas

De zilveren dolk van Charley Crockett (8.0)

“Blues artist Charley Crockett is set to release his sophomore record In The Night, an admirable nod to his Texas country and Louisiana blues roots”. Da’s een lekkere binnenkomer op Gobsmag. Charley Crockett groeide op in San Benito (Texas), kwam via wat liften en treinen terecht in New Orleans en New York en maakte ook korte tijd de oversteek om in Spanje en Marokko te wonen. Man van de wereld dus, die Charley Crockett.

Inmiddels is hij weer terug in Texas en brengt hij binnenkort een tweede album uit (In the Night). Debuutalbum A Stolen Jewel werd omschreven als “rich with Southern flavor, a musical gumbo of Delta blues, honky-tonk, gospel and Cajun jazz,” en als we afgaan op nieuwe single Silver Dagger kunnen we eigenlijk alleen maar concluderen dat het wel weer snor zit met die nieuwe plaat.

Je wil namen horen? Okido. We horen een beetje Aloe Blacc, wat Leon Bridges en zelfs wat Bill Withers.

Nieuwe muziek

Aloe Blacc Bill Withers Charley Crockett Leon Bridges

Akira Kosemura, zijn piano en Devendra Banhart (8.2)

Gepubliceerd 13/06/2016 door Bas

Akira Kosemura, zijn piano en Devendra Banhart (8.2)

Het gebeurt niet super vaak dat we een artiest uit Japan op ons scorebord vermelden. Maar vandaag is zo’n dag. En de eer gaat naar Akira Kosemura, all the way van Tokyo. Daar heb je vast nog nooit van gehoord, maar toch draait Akira Kosemura alweer een tijdje mee. Vorige week verscheen namelijk alweer zijn zesde album, MOMENTARY: Memories of the Beginning.

Op die plaat is het voornamelijk de piano die we horen. Vijftien liedjes pianomuziek, hoe mooi ook, is ons echter wat teveel van het goede. Het meer dan goede nieuws is dan ook dat op liedje dertien, Someday, niemand minder dan Devendra Banhart de vocals voor zijn rekening neemt. En dat leidt tot een bloedmooi liedje. Luister zelf maar.

Nieuwe muziek

Akira Kosemura Devendra Banhart

Conversing with Oceans op zoek naar goud (7.3)

Gepubliceerd 07/06/2016 door Bas

Conversing with Oceans op zoek naar goud (7.3)

Vandaag het verhaal van Alex Bondarev. Geboren in Grozny en via India uiteindelijk in Amerika beland. Wat hem op de been hield was muziek. Zoveel zelfs dat hij al op jonge leeftijd bandjes startte. Zijn laatste project is Conversing With Oceans. Vorige week stuurde Alex ons zijn enige liedje tot op heden toe, The Gold Rush. En hey, laten we dat nou een fijn liedje vinden?

Waarom? Nou, omdat het begin ons doet denken aan The Boxer Rebellion bijvoorbeeld. Meer dan genoeg reden om zelf dan ook maar eens te luisteren, dunkt ons.

Nieuwe muziek

Conversing with Oceans The Boxer Rebellion

John Joseph Brill wordt een koning (8.3)

Gepubliceerd 06/06/2016 door Bas

John Joseph Brill wordt een koning (8.3)

Het is geen geheim dat we veel liefde voelen voor The National en The Slow Show. In die categorie presenteren we je vandaag iemand die op (korte) termijn misschien wel in dat rijtje plaats gaat nemen. We hebben het over John Joseph Brill. In 2015 dropte hij met Pieces al een erg fijne EP. En een paar dagen terug voegde hij er met False Names nog eentje aan toe.

Vijf nummers telt de EP. Die tracks zijn niet alleen regen en droefenis, John Joseph Brill pakt er van tijd tot tijd ook elektrische gitaren bij. Bijvoorbeeld in het nummer Kings. Meteen een van de favorieten, maar kom op, dat geldt eigenlijk voor de hele EP. De award voor het mooiste liedje gaat wat ons betreft naar Santo Spirito.

Liefhebbers hebben John Joseph Brill wellicht al eens mogen aanschouwen als support van Daughter. Het goede nieuws is dat onze eigen Dotan hem uitnodigde voor zijn 7 Layers Festival in Paradiso. Ons advies: be there!

Nieuwe muziek

John Joseph Brill The National The Slow Show

No Man’s Valley en de wolven (8.3)

Gepubliceerd 02/06/2016 door Bas

No Man’s Valley en de wolven (8.3)

Bij Limburg denken we al gauw aan de Amstel Gold Race, vlaaien en zuurvlees. En niet zo snel aan Hammond orgels, psychedelische tracks en een sfeer die aan alle kanten The Doors / Jim Morrison ademt. Niets is echter minder waar. Verantwoordelijk daarvoor zijn de mannen van No Man’s Valley.

Op 10 juli a.s. verschijnt debuutplaat Time Travel. Op vinyl, in een gelimiteerde oplage. En zoals je weet kunnen wij dat wel waarderen. Dat geldt overigens ook voor de plaat. Want man, wat is die lekker! Liedje The Wolves Are Coming doet je toch gewoon denken aan The Doors in hun beste dagen? Ok, toegegeven, de intro heeft ook wel wat weg van Iggy Pop.

Die vergelijking met The Doors komt overigens niet uit de lucht vallen. No Man’s Valley is een graag geziene support bij The Doors Alive. Overigens ook bij DeWollf. En volledig terecht, wat ons betreft. The Wolves Are Coming is overigens niet onze favoriete track van het album. Die eer gaat naar Kill The Bees. Daar kun je nu nog helemaal niets mee (de plaat moet nog uitkomen), maar de boodschap is duidelijk: race op 10 juli naar je platenzaak en haal het prima debuut van No Man’s Valley in huis.

Bekijk deze video op YouTube.

Nieuwe muziek

Iggy Pop No Man's Valley The Doors

Auteur: <span>Bas</span>