Auteur: <span>Bas</span>

“A festival-ready rollicking strummer”, zo introduceerde Bullhorn Publicity (een fijn PR bureau met o.a. Thomas Jacob Jr, the Delta Saints en The Black Cadillacs in stal) hun nieuwe aanwinst Birdtalker.

Birdtalker komt uit Nashville. Maar verwacht geen country, geen snik en geen whiskey. Nee, de vier heren en één dame maken muziek die in het straatje van The Lumineers en The Head and the Heart past. Luister maar eens naar single Graveclothes. Wij konden er in ieder geval lastig stil op blijven zitten.

Heel veel meer kunnen we eigenlijk niet vertellen over Birdtalker. Maar soms hoeft dat ook niet, dan spreekt de muziek voor zich.


Nieuwe muziek

Een jaartje of 2 geleden tipten we je Lonesome Shack. Je weet wel, die band die “post-WWII electric country blues with a new approach to boogie” claimt te maken. Vorige plaat More Primitive is hier inmiddels grijs gedraaid, we droomden namelijk regelmatig wat middagje weg richting het zuiden van Amerika. Onze gedachten gingen hierbij langs helden als Muddy Waters, Robert Johnson en Mississippi John Hurt.

Inmiddels is er met The Switcher een nieuwe plaat. En die plaat gaat gewoon door waar de vorige ophield. Bewijs daarvan is de meest recente single, True Vine. Die is gewoon weer te gek (vinden wij). Old skool blues, met ook een vleugje The Doors. Nu maar hopen dat de band wat gaat doen aan deze kant van de plas.


Nieuwe muziek

Bij het horen van de naam Øllebirde dachten wij aan een of andere voetbalclub uit de lagere klassen van pak ‘m beet Zweden of Denemarken. Ze stelden zich echter voor als band. Uit Frankrijk, welteverstaan. Wat ze er nog bij zeiden? Denk aan The XX en London Grammar en Daughter. Je snapt het, wij enthousiast.

Bij het luisteren van eerste (en tot nu toe enige) single Trouble riepen we gezamenlijk: RHODES! Daar doet het ons namelijk aan denken. En aan London Grammar en Daughter natuurlijk. En heel misschien ook wel een klein beetje Mister & Mississippi, chauvinistisch als we zijn.

Het drietal werkt op dit moment overigens aan een debuutplaat. Needless to say, we houden je op de hoogte. Tot die tijd veel plezier met Trouble.


Nieuwe muziek

Niet geschoten is altijd mis, moeten de mannen van het Engelse Black Severn hebben gedacht toen ze single ‘Seven‘ opstuurden. Of we even wilden luisteren. Sure! En wat bleek? Klinkt te gek dus.

We vinden de track wel een beetje in de categorie Rob Klerkx & the Secret vallen. Precies: psychedelisch, akoestisch en onheilspellend. Mensen die van Jonathan Wilson houden zitten dan ook goed. Maar: we horen ook wel een klein beetje James Blake (die intro) en The Heavy (stampen!). Je snapt het, Black Severn laat zich niet makkelijk samenvatten. Maar is dat niet juist de charme? Voor ons wel in ieder geval.

Dus maak 7 minuut 13 vrij in je agenda en laat ons weten wat je ervan vindt.


Nieuwe muziek

Vorige week kregen we een mailtje. Dat mailtje bevatte een Youtube-link en de volgende zin: “Fat man and beautiful lady pretend to be a couple for the day. Click here to find out what happened!” Was getekend: Ed Nash, Toothless. Dat is nou niet bepaald clickbait voor ons. Wat dat wel was? De naam die we daarna ontdekten: Marika Hackman.

De video is kwestie behoort bij liedje Palm’s Backside, dat Toothless (aka Ed Nash, de fat man in kwestie) dus samen opnam met Marika Hackman (gitaarmeisje waar onze Harm al sinds juli 2014 heimelijk verliefd op is en die vorig jaar een prachtige langspeler genaamd We Slept At Last uitbracht). En waar kennen we Ed Nash van? Nou, al 10 jaar speelt hij bas in het eveneens niet onverdienstelijke Bombay Bicycle Club. En waar kennen Marika Hackman en Ed Nash elkaar dan weer van? Nou, ze zijn label buddies. Case closed.



Nieuwe muziek

Noorwegen staat, in ieder geval bij ons, niet bekend om de bloeiende muziekindustrie. Maar zoals dat met veel dingen gaat zijn er ook hier uitzonderingen. En die uitzondering is Torgeir Waldemar (en natuurlijk Moddi). Alweer ruim 2 jaar geleden maakte hij veel indruk met zijn debuut Torgeir Waldemar (prima titel). Absoluut prijsnummer van die plaat is Streets. En je leest er natuurlijk ook over op ons scorebord.

In 2016 is Torgeir al wat liedjes aan het uitbrengen. Liedjes die straks een tweede album moeten vormen. Wanneer, hoe etc weten we nog niet. Maar het minste wat we nu kunnen doen is een van die nieuwe liedjes, Sylvia (Southern People), een scorebordnotering geven. Voor de mensen die onze vorige post over Torgeir Waldemar niet meer voor de geest kunnen halen: als je van Israel Nash, Neil Young en 16 Horsepower houdt, zet je het volume wat hoger en luister naar Sylvia. Dat gaan wij ook weer doen.

En als we hem mogen geloven gaat dit nummer over Trump, en een beetje over “onze” Geert:

Nieuwe muziek

Panic is Perfect. Dat is natuurlijk niet waar, maar wel de naam van een meer dan prima band uit San Francisco. Een snelle blik op Spotify leert ons dat er net een debuutplaat is, Cellspace. En er is één track die qua clicks een stuk lekkerder gaat dan de anderen: Go Go Go. Hoe dat komt? Dat komt door Vodafone, die hebben de track namelijk onder hun Europese campagne geplakt. En dan gaat het hard.

We willen natuurlijk Vodafone niet afvallen, maar wij vinden Go Go Go niet de lekkerste track. Die eer gaat naar Nothing’s Wrong With It. De volledige plaat is misschien wat te dancy/poppy voor ons, maar de track in kwestie schreeuwt gewoon om airplay. Dus ben je een plugger en lees je dit? Sla je slag!

De track (en video) nemen overigens de muziekindustrie op de hak. Dat kunnen we wel waarderen:

It is our slightly satirical take on the bizarre and perplexing adventures we have had in the music industry,” lead singer Mike Hoffman says of the video.  “A lot of the lyrics of this song are actual quotes that have been told to us directly like ‘In a year from now you won’t have to worry about money’ and ‘make it different but the same.


Nieuwe muziek

Dancin’ With Wolves is een schijfje wat vaak op staat, hier op de redactie. Nee, niet de film. De plaat, van Natural Child welteverstaan. Die schijf is alweer uit 2014, dus het was een kwestie van wachten op nieuw werk. Dat wachten is nu voorbij. In september verschijnt namelijk Okey Dokey. Prima titel, als je het ons vraagt. Eerste single van die plaat is Now and Then.

Maar hoe klinkt dat dan? Nou, volgens de collega’s van Aquarium Drunkyard hoeven we dat helemaal niet te vertellen: “You don’t need sub-genres, qualifiers, comparisons, caveats or i/allusions; just ears, a heartbeat, and some of whatever it is that gets through the day and/or night”

We doen het lekker toch: wij vinden dat Natural Child zich aardig heeft laten inspireren door The Rolling Stones, maar ook door The Stooges en zelfs wat Gram Parsons. Het is echter vooral Rock-‘n-roll wat de klok slaat. En daar houden wij van. De iets rustigere kant horen? Luister dan ook even naar Out In The Country.


Nieuwe muziek