Soms is een minuutje of twee voldoende. Eigenlijk minder zelfs. Anderhalve minuut. Soms is dat genoeg om een grijze wolk te verdrijven, een moeilijk gesprek te relativeren of het scherpe randje te vermijden. Het roffelende Fast Car van Anamon heeft alles om de wereld een beetje mooier te maken. Voor even. En we laten zo weten of dat is gelukt of niet.
Energie brengt het trio uit New York hoe dan ook. Fast Car glinstert, zelfs in die korte tijd. Het tempo, het basloopje. De zalvende stem van Ana Emily Monaco. In haar hoofdje beginnen de liedjes. En ze eindigen dan als garagey westerny punk rock. Zegt ze zelf. Inmiddels zijn het er negen, opgenomen tijdens een nacht in juli toen iedereen sliep. Debuutalbum Stubborn Comfort verschijnt binnenkort.
Fast Car kun je wel gebruiken als het regent buiten. Of in je hoofd. Of in je hart. Helpt het die grijze wolk te verdrijven? Ja. Voor even. Heel even. Want het blijft natuurlijk wel herfst.
Wees de eerste om te reageren
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.